Bir sene kadar önce eşyalarımı toplayıp sessiz sedasız giderken biliyordum terk ettiğimin terk edenim olduğunu.
Gürültü çıkarmadığım,ağlamadığım,kapıları çarpmadığım, eşyaları kırmadığım için hissediyordum bu gidişin dönüşü olmadığını.
Bazı gitmeler, beceriksizce teşebbüs edilmiş intahar gibidir.
Not bırakırsın ,anlatırsın, ağlarsın...
Geride kalanları acıtmaya çalışırsın. Hala bir umudun olduğunu gösterir bu haber veriş, kendini özetleyiş.İşte böyle ölemezsin. Bağın varsa gidemezsin. Ben not bırakmadım giderken, çıt çıkarmadım. Çıkaracağım tüm seslerin duyulmayacağını anladım. Gitmedim aslında, kabullendim ve vazgeçtim. Kapıyı kaparken, kolundan tutanın olmadığında eyleminin adının terk etmek olmadığını anladım.
Terk eden terk edilmiştir.
Ardında bırakacağı gürültü sadece başarısız bir intihar girişimidir.
