Tanrı beni ilk başta sana kul yaptı, sonra
keyfine el koymamı yasak etti
ya da özlem duymamı hesaplı zamanlara:
kölenim ya, boş vaktin olsun diye bekletti.
ah bırak katlanayım, el pençe divan: değer!
senin özgürlüğünün tutuklu yokluğuna;
her mihnete sabreder, her azara baş eğer
incittin diye hiç suç yüklemez bile sana.
sen nerede olursan ol, yetkin güçlü, özgürsün
hâkimsin dilediğin gibi kendi vaktine:
canın neyi isterse varsın o keyfini sürsün,
kendine suç işlersen kendin bağışla yine.
beklemek cehennemdir, ama beklerim seni
iyi kötü demeden, suçlamadan keyfini.
