Sevdiğin zaman karşındaki kişiye ne kadar güzel davranabildiğini biliyorum. Tattım bir kere, mümkün mü unutması?
Senin için doğru kişi olmadığımı biliyorum, yine de kabullenmesi ağır geliyor. Bir başkasına o istemeden güzel sözler söyleyebileceğini, onu kapalı kapılar olmadan da öpebileceğini, kalabalık bir yerde de ona sarılıp gözlerinden öpebileceğini, kim bilir belki bir konserde ya da başka bir yerde artık nişanlı olduğunuzu mutlulukla bağırabileceğini, o bunu talep etmek zorunda kalmadan hiç beklemediği bir anda karşısında diz çöküp herkesin önünde teklif edebileceğini biliyorum. Senin için doğru kişiyi bulduğunda bunlar sana bir külfet değil mutluluk kaynağı olacak.
Keşke ben olsaydım..
Seni seviyorum.
Hiç kimseyi bu kadar çok sevmemiştim. Sadece aşk babında bir sevgiden bahsetmiyorum. Sen benim bu dünyada en çok sevdiğim insansın.
Pişmanım dedim ya hani, pişmanlığım seni sevmeye değil asla. Bir ömrüm daha olsa bir daha severdim seni, bir daha öperdim dudaklarını ve gözlerini, biliyorum. Ama artık bir daha mutlulukla öpebilecek miyim dudaklarını, işte onu bilmiyorum.
Henüz yirmi yaşındayım, iki haftaya belki de elini tuta tuta üfleyeceğim o mumları. Birisine bu denli aşık olmak için henüz çok erken yani, farkındayım.
Ama dediğim gibi, bir ömrüm daha olsa yine seni severdim. Yine dizlerime yatırıp zorla öperdim seni. Sonra bunu yaptığım için yine şoka girer, gözlerine bakıp tepkini beklerdim. Hepsini tekrar yapardım ve pişman da olsam yine seni sevmekten vazgeçemezdim sanırım.
İkinci yılımız kutlu olsun sevgilim