Atalante

Kuru buz... Yeri geldiğinde evreni aydınlatan, ısırgan soğuk.. Ah, sanırım ruhumda da var biraz ondan.

Üzgün insanların gülüşlerini abartmayın, mutluyken de öyle gülüyordu ve tekrar mutlu olunca da öyle gülmeye devam edecekler!

Tanrının unuttuğu yerde değilim, hayır. Tanrının unuttuğuyum.

İnsanların yaşadığı tüm hüznün havaya karıştığı ve o havayı teneffüs edebilecek tek kişinin sen olduğu kâbuslar.
          - esme 
          
          Günün şarkısı,
          Suki suki daisuki
          
          Şarkıdan kısım,
          Seni seviyorum, seni seviyorum.
          Aşığım sana.
          Beni sevdiğini söyle yoksa öldürürüm seni. 
          
          Günün sözü
          Sizi tanımıyorum. Rüzgar oluklardan sızıyor
          yağmur damlaları toprakla birleşiyor. Burada hiç olmadığımı biliyor musunuz?
          Olduğunuz kişileri görüyor ve uyum sağlıyorum. Süregelen uyumsuzluğu saklıyorum. Benimle bağıran doğayı dinliyorum. Kelimelerin arasında ki dünyaya hapis olmuşum, kendi isteğimle kelepçeliyim. Bana yardım etmene ihtiyacım yok, sadece konuşmayı kesin. Söylediklerin kırıcıydı, ama ben zaten kırıktım. Yaptığın şeyler sadece senin kesilmene yol açtı. 
          Ben benimle bağıran düşlere aşığım. 
          Gecenin bilinmezliğine, bir çatının tepesinde ağlayanlara aşığım. Ve ben beni öldürecek olan o şeye aşığım. 
          
          - mort la vie 

Sesini duyan melekler ilahi söylemeye utanıyor artık Lavinia.

Korkuyor insan başta. Denize girmek gibi. Ama kimse cesaret vermiyor, "Girdikçe alışırsın!" demiyor kimse. Ama alışıyorsun. Önce ayakların saplanıyor balçığa. Dizlerine kadar geliyor çamur. Ya da sen dizlerine kadar batıyorsun çamura.
          Sonra bacaklarınu geçiyor çamur. Ya da sen bacaklarına kadar batıyorsun. Beline batana kadar çabalıyorsun. Ve o an, ümidi kesiyorsun. Kimse girdikçe alışırsın, demiyor. Ve sen alışıyorsun.
          Ellerini yukarıda tutuyorsun başta. Bir ümitten ibaret bu. Boynun gömüldüğünde bile ellerini yukarıda tutuyorsun. Ve ağzın, burnun, gözlerin... Yok oluyorsun, ellerin hâlâ dışarıda.
          Parmak uçlarında çamuru hissettiğinde çığlık atıyorsun. Alışmamışsın. Çünkü boğulacağın fikrine daha önce hiç kapılmamışsın. Bir selam ver, doğduğun hayat bundan ibaret.

Düşüyorum ona biri tutsun."

Kimseye satma bulutlarını. Bir tek benim evim orası

Kalbine işlememe izin ver 

Ve yalanlarla büyümeye alışmıştım. Öylesine alışmıştım ki... Şimdi size bir yalan fısıldayacağım, siz gerçek olduğunu belki öğrenemezsiniz. "Ve" yalnızca bir bağlaç değildir.  Her insan binlerce yan hikâye yazar ama tek bir hikâyeye sahiptir ve ben bu hikâyeyi "ve" ile bitirdim. Çünkü.