buralaryalan_

          	benim solmaya yüz tutmuş karanfilim,
          	uzun zaman sonra sana yazmak nasıl hissettiriyor bir bilsen. başıma bir çok şey geldi demek istemiyorum, sen yokken çok kırdılar demek de boş olacak eminim, zaten bir mektupla ne kadar yakınlaşabilirim ki sana. yalnızca uğrayamadığım mezarlar var. ve biraz da uğurlayamadığım insanlar. bu aralar döktüğüm, incittiğim yanlarımı toparlamaya uğraşıyorum. bir insan kendini nasıl dağıtır bu denli aklım almıyor. sanki tek düzenim sendin ve senin bir adım geri gitmen bile bu düzensizliği alt üst ederdi. biraz gürültülüyüm, boş gürültüleri hayatıma almak istediğimden değil de herkesi duymak istediğimden. böyle böyle barışıyorum kendimle. daha iyi olacağım yakında. fakat hâlâ boşluklarda boşluk’ hissi veriyor, ürpertiyor bu rüzgarlar. annem daha fazla dua eder oldu, bense her fırsatta sigaraya sarılıyorum. belki de sadece kendimi toparladığıma inanmak istiyorum, kandırıyorum kendimi.

buralaryalan_

silmek değil de üstünü karalamak yaptığım yalnızca. seni bunaltmak istemiyorum ama sokaktan geçen kedilerin renklerini bile aklımda tutuyorum sana anlatacakmışım gibi. balkona çıkmak istiyorum artık. turuncu sokak lambalarını seyretmek. bir iki türkü mırıldanmak, eskisi gibi. seni de özledim ama konumuz bu olmasın hiç nolur. patates kızartmasını özledim, annanem çok güzel yapardı. annanemi de özledim, dedemi hep çok severdi. ben de seni çok sevmiştim ama konumuz bu olmasın hiç nolur. gözlerin çok güzeldi, kirpiklerin de öyle ama hiç doya doya seyredemedim güzelliğini. hiç söyleyemedim sana söylemek istediklerimi. beni bu kadar yaralamasın yutkunduklarım ne olur. 
          	  canım, biliyorsun sensiz de yaşayabilirim, herkes herkessiz yaşayabilir. ama kendime sahip çıkamıyorum, “kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum”  sanki her adımın beni benden uzaklaştırıyor. ardından gelemem, kendimi bulmak dahi olsa niyetim, senin yönün de bana değil bilirim. kendimle aramda bu kadar mesafe olması yoruyor beni sadece. şimdi bunları okumayacağını bilsem bile, bana böyle büyük büyük acıları değil de kendimi bırak yalnızca.
• Reply

buralaryalan_

          benim solmaya yüz tutmuş karanfilim,
          uzun zaman sonra sana yazmak nasıl hissettiriyor bir bilsen. başıma bir çok şey geldi demek istemiyorum, sen yokken çok kırdılar demek de boş olacak eminim, zaten bir mektupla ne kadar yakınlaşabilirim ki sana. yalnızca uğrayamadığım mezarlar var. ve biraz da uğurlayamadığım insanlar. bu aralar döktüğüm, incittiğim yanlarımı toparlamaya uğraşıyorum. bir insan kendini nasıl dağıtır bu denli aklım almıyor. sanki tek düzenim sendin ve senin bir adım geri gitmen bile bu düzensizliği alt üst ederdi. biraz gürültülüyüm, boş gürültüleri hayatıma almak istediğimden değil de herkesi duymak istediğimden. böyle böyle barışıyorum kendimle. daha iyi olacağım yakında. fakat hâlâ boşluklarda boşluk’ hissi veriyor, ürpertiyor bu rüzgarlar. annem daha fazla dua eder oldu, bense her fırsatta sigaraya sarılıyorum. belki de sadece kendimi toparladığıma inanmak istiyorum, kandırıyorum kendimi.

buralaryalan_

silmek değil de üstünü karalamak yaptığım yalnızca. seni bunaltmak istemiyorum ama sokaktan geçen kedilerin renklerini bile aklımda tutuyorum sana anlatacakmışım gibi. balkona çıkmak istiyorum artık. turuncu sokak lambalarını seyretmek. bir iki türkü mırıldanmak, eskisi gibi. seni de özledim ama konumuz bu olmasın hiç nolur. patates kızartmasını özledim, annanem çok güzel yapardı. annanemi de özledim, dedemi hep çok severdi. ben de seni çok sevmiştim ama konumuz bu olmasın hiç nolur. gözlerin çok güzeldi, kirpiklerin de öyle ama hiç doya doya seyredemedim güzelliğini. hiç söyleyemedim sana söylemek istediklerimi. beni bu kadar yaralamasın yutkunduklarım ne olur. 
            canım, biliyorsun sensiz de yaşayabilirim, herkes herkessiz yaşayabilir. ama kendime sahip çıkamıyorum, “kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum”  sanki her adımın beni benden uzaklaştırıyor. ardından gelemem, kendimi bulmak dahi olsa niyetim, senin yönün de bana değil bilirim. kendimle aramda bu kadar mesafe olması yoruyor beni sadece. şimdi bunları okumayacağını bilsem bile, bana böyle büyük büyük acıları değil de kendimi bırak yalnızca.
• Reply