Beni çok mutlu ediyorsunuz. Burada olmak, Çocuk'u yazmak bana iyi geliyor. Teşekkür ederim. Başta Rüzgar ve Aren'e.
Sizi geçen sene bu aylarda oldukça kötü bir ruh haline sahipken bana iyi gelirsiniz ümidi ile kurgulamıştım. Normalde çok daha kapsamlı ve çetrefilli, realistiğinden ötürü yer yer depresif kurgular daha hırçın ilişkiler yazıyordum. Ama sizi kurgularken sadece uzaklaşmak istedim. sorumluluklarımdan, düşüncelerden, ertesi günden, hislerimden. Üzgünüm yapamadım. Sadece ses kayıtlarına sizin yaşayacağınız her sahneyi birer birer yazar gibi anlattım. Aren'i anlattım, nasıl görünüyor nasıl düşünüyor nasıl gülüyor, Rüzgar'ı anlattım nasıl Aren'le büyüyor. Ara ara girip sahneler ekledim. Ama sonra kapattım o uygulamayı. Aylarca dokunmadım. Aklıma geliyordunuz gülümsüyordum ama sadece bekledim. Her şeyi atlatmayı. Sonra yazın dedim ki, tamam zamanı artık. Başlayalım. Ve başladık. Tam yaza uygun, küçük bir yaz kurgusu oldu. Sonra wattpad bir süre kapandı falan ama bugün sizinle yüzlerce insana ulaştım. Nefes alamadıkça nasıl kurgunuza tutunuyorsam, bugün öyle sizi yazmaya kaçtım.
Teşekkür ederim. 22 bin olmuşuz. Sizleri ve yorumlarınızı okuyup sizinle sohbet etmeyi seviyorum.