Yürümeyi yanağımı yasladığım soğuk zeminden insanların adımlarını izleyerek öğrendim. Sonra elimde kalemim, durdum, Tanrı'yı izledim.
Hadi, durma, ışıkları kapat; çünkü karanlığa ihtiyacımız var.
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Busenur Yörük
ℛ𝒰ℋ𝒰𝒩 𝒞̧ℐĞℒℐĞℐ
Okyanustaki her bir damla ,
Gökkuşağı olmak için can çekişirken ,
Gözyaşlarıysa artık durmayı bekliyor.
Küçü...
