Buz Kraliçesi 🦋

Üzülüyorum onunla konuşamadığımda bazenleri vakti olmuyor bana Kırılıyorum bazen ama onuda anlıyorumYıllardır hayatında olan biri sanki Bi anda terk ediyor seni bazenleri hep tek kalıcakmışım gibi onun varlığına alışmışken birden çıkıyor ben çok duygusal olabilirim herşeye anlamda yüklüyor olabilirim garip bir şey 2 gündür konuşmuyoruz hayatım o kadar garip ki Kimse onun yerini dolduramıyor bir derste veya bir su içerken bile aklıma geliyor sonrasında modum düşüyor surat asıyorum kalbinin içindeki en değerli şey kaybolmuş gibi hissediyorsun  ne kadar yakın davranırsan davran kalbin hep kırık oluyor beklediğin  şeyi başkaları yapınca kahroluyorsun herşeyi unutup geçiyorsun  yine ondan beklentilerin oluyo ama o istediğin gibi olmuyor 
          Hayat hep böylemidir?
          değer verdiğin insanlar hep gidermi?
          Gitmek zorundalar değilmi her seferinde?
          Hep seni tek bırakırlar değilmi ?
          Senin batışı görmen için bir taş gibi oturuyor içine tüm hüzünlerin ne azalıyor nede yerinden kıpırdıyor hep böyle oyanına gelsede herşey iyiye gitsede bir daha aynısı olmuyor en ufak bir gitmede yine  aynı şeyleri yaşıyıcağını düşünüyorsun.. 

Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç ilgisi yok olanların. Olan her şey ruhumda oluyor.
          

Sevgi ilgi bekleyip onu görmeyince dünya insanın başına yıkılıyor.. 

Seni anlıyorum diyen insanlara hissetmediğin bir şeyi anlayamazsın demek istiyorum

Mutluluğun sırrı özgürlüktür, özgürlüğün sırrı ise cesaret. 

Bir zamanlar parıldayan umutlar,
          Gökyüzünde süzülen yıldızlar gibi.
          Her biri bir hayalin yansıması,
          Şimdi yalnızca gölgelerle dolu.
          
          Rüzgarın taşıdığı sesler, fısıldar,
          Kaybolmuş hayallerin hatırasını.
          Bir bahar sabahı gibi solgun,
          Kırık dökük kalplerin hikayesi.
          
          Ama her yıkımda bir ders saklı,
          Her karanlık, yeni bir ışık getirir.
          Yıkılmış hayaller, yeniden doğar,
          Belki daha güçlü, belki daha gerçek.

Hayat insanı korutmak için elinden gelen herşeyi  yapıyordu.. 

O bana baktı
          Ben ona baktım 
          O güldü
          Ben güldüm
          O gitti
          Ben kaldım.. 

Ben senin kokunu bile bilmiyorum. 
          Bu Özlemde neyin nesi.. 

Eflatun'a iki soru sormuşlar.
          
          Birincisi;
          
          "İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nedir?"
          
          Eflatun tek tek sıralamış:
          
          - Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler.
          Ne varki çocukluklarını özlerler.
          
          - Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler, sonra sağlıklarını geri almak için para öderler.
          
          - Yarından endişe ederken bugünü unuturlar.
          Dolayısıyla ne bugünü ne de yarını yaşarlar.
          
          - Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.