©Hikayelerimin tüm hakları ruhumda, en sevdiğim kitapların arasında kuruyan papatyalarımda, yastığımın altına koyduğum pijamalarımda saklıdır.

Dale Carnegie;

Ancak yazıya geçmiş düşüncenin değeri vardır; geri kalanlar boş çırpınmalardan, rüzgarın alıp götürdüğü bir saatlik hayallerden, başka bir şey değildir.


''Ruhumun yellerinde fısıldanan ninniler yansıdı kitaplarıma. Anlayabilen ruhlar anladı sadece çığlıklarımı. Kendi içinde ölümle pençeleşen ruhumun her santimetrelik alanında müzik, tilkiler ve ölüm kol gezerken ruh kırıntılarım dizlerini karnına çekmiş iblislerime doğru çığlık atıyor içimde. Bir felaket. Bir felaket ki içimde beni bitirirken şeytanlarımın kahkaha atmasını sağlayan. Kendi ruhumdan kalanları bedenimde yaşatamayacağımı biliyorum. Kaldırmaz artık bu beden bu kadar çok şeytan ve çığlıkları. Bende yeni bir beden bulmaya karar verdim ruhuma. Yolculuğa çıktım, yastık altı günlüğüme, ilk okuduğum kitaba, ilk ağlayışıma, en masum yıllarıma, yıldızlara, bir kadeh yalnızlığa ce yalnızlara, gülümsemelerime, bazı insanlara, dondurmaya bıraktım ruhumdan arta kalanları. Kalemim oynadığı sürece hayatta olduğumu bilmeniz gerekir dost bildiklerim. Kitaplarımda ruhum saklıdır, mezarıma beni kitaplarımla gömün.