ağlamayı bile beceremiyorum karmakarışık duygular içindeyim ve er ya da geç bu duygular beni hiçliğe boğacak bunu da hissediyorum en güzel yaşlarımı bir ay sonra bu kasvetli şehirin tozlu sokaklarında bile karşılaşamayacağım aşkımın acısını çekerek uzanıyorum yine aynı buz kesen banyonun zemininde bu sefer elimde bir jilet yok ama gözyaşlarım bir metal parçasından daha keskin daha yakıcı daha acı verici geliyor her şey ne zaman düzelir? ben nasıl bu hale geldim? ve binlerce soru daha her gece rüyalarımda sorgulanmaktan mıdır yoksa korktuğumdan mı gözüme bir damla uyku girmiyor bilmiyorum fakat boğazımı sıkan eller de çoğalmaya başladı ne yapacağım? sikeyim aşkını diyerek kenara mı çekileyim yoksa bu okyanusun içinde gün geçtikçe ciğerlerime kaçan damlaları mı izleyeyim bilmiyorum çektiğim her duman zehir oluyor zaten bir de bununla mı uğraşacağım diyorum dilimde de tüy bitiyor zaten ben böyle ıstırabın aşkını seveyim.
sevgili sevgilim seni cok ama cok ozledim sahilde uzaniyorum ve bana baktigini gorebiliyorum olmmus olman yanimdan ayrildigin beni birakmis olman anlamina gelmiyor cubku sen buradasin kalbimde ve orada gokyuzunde seni cok ozledim gittigin yerde mutlu olman en buyuk dilegim nolur kendine cok iyi bak seni cok seviyorum canimin yildizi