@casinostk
Kasımın son mısralarındayız. Günlerden ne bilmiyorum ama ben bugün de seviyorum seni.
Bugün de seni seviyorum; tıpkı her yeni günün, güneşin yeniden doğuşu gibi, içimde büyüyen bir sevda ile ve her an, seni düşünürken kalbimde çalan melodinin sonsuz bir huzurla dolan yankısı gibi.
Gecenin bir vakti kar yağarken boynumda olan beni defalarca öpmüştü. Sen bunu unutabilir misin? Ben ölsem de unutamam.
Baştan falan başlamak istemiyorum. Özür dilerim arkadaşlar, ben Nisa'yı istiyorum.
-"Ama o hiç gelmedi, ben de beklemekten asla vazgeçmedim."
-"Ölmek mi? Ama eğer ölürsem onu bir daha göremem ki. Nefes alıyorsa hâlâ bir umut var demektir."
-"Yani hiç umutsuzluğa falan kapılmadın mı? Onu görmeyeceğini düşünüp ölmek falan istemedin mi?"
Neredeyse hiç uyuyamadım ama ağlayarak uyuduğum da rüyama girdiği an deliksiz uyumuşum.
Onu ilk gördüğümde bir hikayemiz olacağını anlamıştım.
İhtiyaç duyarım kokuna hâlâ, sen atıp dursan da boku bana.
Biri bana 9 ve 10. sınıfı anlat dese sadece aklıma gelen tek şey o olur. Ondan başka bir şey görmedim, bilmiyorum bile. Ondan başka aklımda kalan bir şey yok.
Temmuz çoktan bitti, Ağustos da bitecek. Eylül de ellerin üşüyecek, ısınmak için geleceksin biliyorum. Eylül tam bu işe göredir, gel bağışlayalım birbirimizi.
Ayrıldığımıza göre söyleyebilirim. Çok güzelsin, asla bir kusurun yoktu. Kusur diye gördüğün her zerrene deli gibi tapıyordum. Canımı istesen, gözünün önünde canımı verirdim senin için. Çok güzel kokuyordun ve kolların tek huzurumdu. Sana sarılmak evimde gibi hissettiriyordu. Seni bekleyeceğim derken asla yalan söylemedim. Ne olursa olsun, üstünden ne kadar yıl geçerse geçsin bekleyeceğim tek kişisin.
