Just a Dumb Bunny.

eğer o sensen çok büyük siktim belanı.

Kim

sen nasılsın kardeşim?

işte şimdi kafesimdesin.

HER ORTAMA GİRDİĞİMDE AYNI ŞEY OLUYOR AĞLCM ARTIK

Şimdi birden sana iç dökücem çünkü bunaldım ve sesli düşünmem lazım! Lütfen kızma ve beni bağışla yüce Boris’im!

Ben de bi bok yedim ama çaktırma

Düşüncelerim arasında boğuluyormuş gibi hissediyorum, her bir söylenmeyen kelime daha çok dibe batırıyor sanki güçsüz ruhumu. Neredeyse her güm hayalini kuruyorum, "bir gün gelsen sana neler söylerim?" Diye ve her seferinde her kelimenin altında yine ben eziliyorum senin yerine o kadar kelime içinde. O kadar çok düşünüyorum ki gelsen olabilecek her şeyi ezbere biliyorum, en ufak ayrıntısına kadar. Söylesene isimsiz, sen de böyle misin? Sen de bu şekilde düşünüyor musun? Sakın düşünüyorum diye hala seni sevdiğim düşmesin aklına, artık sadece saf bir nefret var kalbimde. Sadece canımı yakıyor o kadar kırgınlığı fark etmeyip hayatına en güzel şekli ile devam etmen. Ama bilirim, kader veya Tanrı bir gün bizi yüz yüze getirecek ancak o zaman karşında eskiden tanıdığın bebek olmayacak.

asla birisinin benim için sevdiğim bir oyunu indirip oynamakla sürpriz yapmayacağı gerçeği çok koyuyor...

Şimdi fark ettim de, ne çok fark varmış geçen yıl bu aylar ile bu yıl, bu aylar ile. Geçen yıl, ayı son bir kez daha görmek için çabalar, okula giderken beni selamlayan ayda bir umut ışığı arardım asıl umutusuzluğun içinde. Geçen yıl, yeni yıla büyük bir heves ve heyecan beslerken bu yıl; ayı görmek bile istemiyorum, silüeti geçen yılın umutsuzluk ve aptallıklarını yüzüme bağırıyor sanki. Yeni yıla olan heyecanım yok artık, sadece korku var yeniden aynı şeyler mi olacak diye. Geçen yıl bu aylardan, bu yıl bu aylara kadar değişen tek şey; zaman ve hisler. Ha birde, artık aptal gibi günlerce, haftalarca beklemiyorum. Artık, daha mutlu ve düzgün şeylere sahibim. Yeni yıldan tek dileğim;  onu benden almamasıdır.