Merhaba Plemarinalılar;
Öncelikle, bu bir veda değil. Her zaman söylediğim gibi (belki de söylememişimdir), ben bu kitabı er ya da geç bitireceğim. Ancak o zaman, maalesef bu zaman değil.
Geçen sene kitabıma devam edemememin ve bir sene içerisinde sadece 1 bölüm yayımlayabilmemin nedenini açıklamıştım. Çok yoğun geçen ve bazen birkaç parçaya ayrılmak istediğim, ancak dolu dolu bir yıl oldu benim için. Ve yazık ki, bu sene de aynı durumdan muzdaribim. Hayatımın kalan evresinde, tüm hayatımı etkileyecek bir sınav var önümde. Evet evet, hani şu 'amaaan daha çok var' olanından. Artık benim için çok da bir vakit kalmadı (sadece bir senecik).
Plemarina fikri aklıma ilk geldiğinde bunu epeyce planlayıp yazıya öyle geçiririm diye düşünmüştüm. Öyle olduğunu da düşünüyordum, ta ki gerçeğin farkına varana kadar. Şanslıyım ki, iyi tasarlanmamış bir kurgu olduğunu farketmem uzun sürmedi. Ayrıntıları çok daha fazla analiz etmeli, neyi nerede kullanacağımı iyi ayarlamalıydım. Olmamış. Ancak hiçbir şey için geç değil. Bu hikaye, eskisinden çok daha etkileyici bir şekilde baştan yazılacak. Ve eminim, böylesi çok daha iyi olacak. Fakat sıkıntı şu ki, yeniden yazma işinin ne zaman başlayacağı, ne zaman biteceği ve diğer ayrıntılar hakkında bir şey söyleyemiyorum.
Başta da dediğim gibi, bu bir veda değil. Ne zaman biteceği belli olmayan uzun bir ara. Epey uzun. Bu hikaye bir gün tamamlandığında, hala burada olursanız görüşmek dileğiyle.
Mutlu kalın.
-İsa ÜNLÜ
