Burayı okuyor musunuz bilmem fakat bu hayatta düşünmeden çok şey yaptım. Bunu da düşünmeden yapıyorum. Ulan ben de depresif bir insanım. Neşe saçarak güldüğümü çok nadir görür insanlar ama bir yere kadar. Ulan bıkmadınız kendi kendinizin canını yakmaya. Ben bir yerden sonra bıktım. Beni umursamayan insanlar için kalbimi boşa kırdığımı anladım. O günden beri ne isyan ettim insanlara ne ağladım. İğrenç espiriler yaptım, kahkaha attım, deli dediler deli oldum, dans ettim, sıkıcıysa bir ortam kahkahalarımla neşelendirdim. Evet belki hala yalnız ve sevilmeyen bir insanım ama en azından gülmeyi unutmadım. Hayatı kendime zehir etmiyorum. Bir takmışlar gidenlere giden gittiğine bin pişman. Ulan hep mi giden suçlu? Hep mi tek taraflı düşünüyorsunuz? Aman istediğinizi yaşayın. Hayat ucuz nefretler için çok kısa.
