Çay içtiği, sohbet ettiği, belki senelerce beraber aynı rahleye diz çöktüğü insanlar bir yana,
Yanyana gelmese, yüzünü görmese bile duasına kattığını kolay kolay unutmuyor insan..
Dua, şimdilerde önemsiz bir hâle geldi sanki.
Oysa o kadar kıymetli ki!!
Birinin gönlüne düşmek,
Sonra
Avuçlarına.
Hele de bir teheccüd vakti hatrına gelmek, bilmem ki bundan daha güzel hatırlanma varmıdır?
Yani demem o ki, insanların ne çayına, ne çorbasına, ne sohbetine talip olun.
İnsanların duasına talip olun.
Dünyalık bulunur illaki bir yerlerde.
Lakin makbul olacak DUA kim bilir, Kimin avuç içinde saklı.
Ara ki bulasın. İste ki nâil olasın.
Ve ben
Bazı insanlara şunu demek istiyorum;
Bir kenarda dur ve sakın hayatın seni kirletmesine izin verme!
Duasını isteyeceğin birileri kalsın..
Rabbim siz uyurken geceleri gizli gizli adınızı huzurda ananların sayısını çoğaltsın... Âmin...
