ceremdenizer

Tuvaldeki Günah - 10. Bölüm
          	
          	
          	
          	Geriye kalan kızlar da atölyeyi terk ettiklerinde artık sadece biz kalmıştık. Kapının kapanışının ardından bilgisayara birkaç saniye daha baktıktan sonra ekranını kapattı ve ayağa kalktı. "Vay be," dedi yanıma yürürken. Kucağımdaki kedi, sanki yiyecek bir şey görmüş gibi fırlayıp Emir'in geldiği tarafa doğru koştu. "Benimle bu kadar çok yalnız kalmak istediğini bilseydim, daha önce yalnız kalırdık. Söylesen yeterdi." Söylediği şey afallamama sebep oldu ve ben o an tüm bunları bu şekilde yorumlayacağını tahmin edemediğim için kendime kızdım.
          	
          	"Yalnız kalmayı istemek değil... Siz istediniz diye burdayım ben." dedim sitemle.
          	
          	"Gidebilirdin ama Derin? Gitmedin." dedi. İçinde hissettiği keyif, yüzünden okunabiliyordu. Hem ben burada onunla konuşacağımız şeylere karşı hissettiğim meraktan bağımsız, sadece gitmeme izin vermeyeceğini bildiği için kalmıştım. Kendini ne sanıyordu?
          	
          	"Gidebilir miydim?" dedim, bir tık daha yükselmiş ses tonumla. "Hayır, siz kolumdan tutup yine istediğinizi oldurturdunuz ısrarla. Önceki seferleri unuttunuz mu?"
          	
          	"Unutmadım tabii," dedi. Laf soktuğumu düşünmüştüm ama pek oralı olmamıştı. "Önceki seferlerde gitmek için ısrar etmiştin, birkaçında da gidemeyince ağlamıştın." O konuşurken artan sinirim, onun artan neşesiyle doğru orantılıydı sanki. Bana pislik gibi davrandığından bahsederken gözlerinin içi gülümsüyordu resmen. "Onlarda sana çare bırakmamıştım belki," dedi. "Şimdi gitmek için bir şansın varken onu bile kullanmadın. Önceleri çırpınırken şimdi denemedin bile, Derin." dedi.
          	
          	
          	
          	
          	
          	
          	

ceremdenizer

Tuvaldeki Günah - 10. Bölüm
          
          
          
          Geriye kalan kızlar da atölyeyi terk ettiklerinde artık sadece biz kalmıştık. Kapının kapanışının ardından bilgisayara birkaç saniye daha baktıktan sonra ekranını kapattı ve ayağa kalktı. "Vay be," dedi yanıma yürürken. Kucağımdaki kedi, sanki yiyecek bir şey görmüş gibi fırlayıp Emir'in geldiği tarafa doğru koştu. "Benimle bu kadar çok yalnız kalmak istediğini bilseydim, daha önce yalnız kalırdık. Söylesen yeterdi." Söylediği şey afallamama sebep oldu ve ben o an tüm bunları bu şekilde yorumlayacağını tahmin edemediğim için kendime kızdım.
          
          "Yalnız kalmayı istemek değil... Siz istediniz diye burdayım ben." dedim sitemle.
          
          "Gidebilirdin ama Derin? Gitmedin." dedi. İçinde hissettiği keyif, yüzünden okunabiliyordu. Hem ben burada onunla konuşacağımız şeylere karşı hissettiğim meraktan bağımsız, sadece gitmeme izin vermeyeceğini bildiği için kalmıştım. Kendini ne sanıyordu?
          
          "Gidebilir miydim?" dedim, bir tık daha yükselmiş ses tonumla. "Hayır, siz kolumdan tutup yine istediğinizi oldurturdunuz ısrarla. Önceki seferleri unuttunuz mu?"
          
          "Unutmadım tabii," dedi. Laf soktuğumu düşünmüştüm ama pek oralı olmamıştı. "Önceki seferlerde gitmek için ısrar etmiştin, birkaçında da gidemeyince ağlamıştın." O konuşurken artan sinirim, onun artan neşesiyle doğru orantılıydı sanki. Bana pislik gibi davrandığından bahsederken gözlerinin içi gülümsüyordu resmen. "Onlarda sana çare bırakmamıştım belki," dedi. "Şimdi gitmek için bir şansın varken onu bile kullanmadın. Önceleri çırpınırken şimdi denemedin bile, Derin." dedi.
          
          
          
          
          
          
          

ceremdenizer

"'Bana zahmet değilsin dedin, o zaman neyim?' diye sorsana." dedi. Evet! Kendi isteğimle yapamadığım bir şeyi kendi isteğiyle bana yaptırdığı için, içimden ona teşekkür ettim.
          
          "Neyim?" Yüzümde sanırım bir gülümseme vardı. Evet, ondan bile saklayamayacağım kadar ortadaydı. Karın ağrım beni birkaç saniyeliğine terk etmişken, aslında sadece ben onun varlığını unutmuşken, eş zamanlı olarak içimde tir tir titreyen bir hissiyat yerleşmişti.
          
          Adını koyamıyordum ama kıpır kıpırdı. Şu ana kadar hissettiğim tüm o kaygılı şeylere benziyordu ama aynı zamanda, onlardan ayrıldığı bir yönü vardı. Galiba kendinde iyi şeyler barındıran bir yönü. 
          
          Yüzümü inceledi. Gözleri en çok gözlerimdeyken sabit durdu, bir ara da dudaklarımdayken. Sonra gözlerini kapatıp uzunca bir nefes verdi. Verdiği nefesin havasını yüzüme çarparken hissettim.
          
          Hafifçe bana eğilttiği duruşunu düzeltti. "Bilmiyorum Derin," dedi. İki elinden birini cebinden çıkardı. Dudağının kenarı kıvrıldı. Burnuma bir fiske vurdu. "Saçma sapan sorular sorma."
          
          Tuvaldeki Günah - 9. Bölüm
          
          

kittychan-1

@ceremdenizer hg hala bekliyorum buna başladığımda lise birdeydim şimdi liseyi bitirdim mezuna kaldım hala bekliyorum sanırım 55 yaşımdayken final verir
Balas

ceremdenizer

Tuvaldeki Günah - 8. Bölüm. 
          
          "Ellerinle niye oynuyorsun? Rahat dursana." dedi.
          
          Kaşlarımı çattım. "Masanın altından oynuyorum. Nasıl gördünüz?" 
          
          "Kollarından anlaşılıyor ya, Derin. Öyle görmüş olabilirim." dediğinde, kendimi aptal gibi hissettim. Bu kaçıncıydı?
          
          "He, evet. Burası biraz kalabalık ve gürültülü. O yüzden gerginim." dedim. 
          
          "Evet. Hem kalabalık hem gürültülü, üstelik sen de sesin boğazına kaçmış gibi konuşuyorsun. Çoğu kelimeni ben tahmin ediyorum." Son cümlesine doğru gülümsemişti.
          
          "Kusura bakmayın." dedim. Gülümsemeyi bıraktı. Gözlerim kocaman bir hata yapmışım gibi açıldı ve toparlamak için konuştum. "Özür dilerim, özür dilememem gerekiyordu!" 
          
          Ah.
          
          Bu defa, dudaklarında bastırmaya çalıştığı bir kahkaha saklanıyordu ve bu şekilde çok güzel gözükmüştü. Çok içten ve samimi. Çok sıcak ve iyi niyetli. 
          
          Çok gerçek. 
          
          Tüm bunlar karnımı ağrıtıyordu. 
          

kittychan-1

@ceremdenizer korkuyorum şu adamdan
Balas

bubbleteaandcigs

@ceremdenizer bu herif beni inanılmaz triggerliyor
Balas

aisheeyl

Yazımın çok güzeldi. Ayrıca garip bir şekilde Derin nasıl farklıysa ve kendini dış dünyadan soyutladıysa bu kitapta aynı şekilde yazı dünyasından soyutlanmış ve farklı. Uzun zaman sonra farklı birşey görmek güzel. Yeni bölüm yazman dileğiyle. 

ceremdenizer

@ aisheeyl  
Balas