"aile tarafından açılan yaralar iyileşmezdi ama babaların açtığı yaralar geleceğimizi de etkilerdi. en kötüsü, bütün o acıları yaşatan babanı sevmeye devam edecek bir çocuk kalbine sahip olmak ve her seferinde ona bir şans daha vermekti. annemi dövmüştü, beni de öyle ama ertesi gün kendisine makarna yaparken benim de önüme koymuştu. buna minnet duyulur muydu? duyulmamalıydı ama işte, bu yüzden bile şans vermiştim ona. bir babayı sevmek ile bir babayı sevmeye çalışmak arasında dağlar kadar fark vardı."