☆

Ben nerede hata yapıyorum bilmiyorum ama ben sanırım her şey düzeliyor dedigim an her şey aynı hızla boka batıyor. Ben yalnızca herkes gibi yasamsk istiyorum. Herkes nasıl yspiyor beceriyor bilmiyorum ama ben yapamıyorum. Belki zayıfım belki güçsüz belki aciz belki de aşırı saf ve kırılganim ama artık yeter. Ben o kadar bıktım ki gerçekten olmuyor artık. Benden daha salak olanların bir şeylere sahip olması ama benim bir boka sahip olamamam beni o kadar yıpratıyor ki anlatamam. Ben her şey için çaba sarf ediyorum. Her zaman birilerine yaranmaya yer edinmeye çalışıyorum ama her zaman yetersiz hissediyorum. İyi bir evlat olmaya çalışıyorum. İyi bir kardeş olmaya çalışıyorum. İyi bir teyze olmaya çalışıyorum. İyi bir arkadaş İyi bir insan olmaya çalışıyorum fakat hep elime yüzüme bulaştıriyorum. O kadar halsizim ki ama kimse fark etmiyor. Kimsenin umurunda değilim. Gerçekten çok yoruldum.  Bazen göğsümün daraldığıni hissediyorum ve anneme söylüyorum dediği tek şey geçer. Geçmiyor işte. Bazi anlar oluyor nefes alamıyorum başım dönüyor midem bulanıyor panik atak sanıyorum ama çok garip bir acı. Hep ağlıyorum istemiyorum ağlamayı ama gözlerimden akıyor işte. Eskiden çok gülerdim ota boka gülerdim şimdi olmuyor. Sabahları geceleri uyuyamıyorum gözüme uyku girmiyor düşünmekten ama sanılıyor ki keyfi. Asla değil. Aci çekmek çok yoruyor artık. Anneme anlatmaya çalışıyorum bazen ama "neyin eksik" diyor. Anne nolur anla beni diye bagirmak istiyorum olmuyor. Sinirlendigi her an "senden bur sey olmaz" diyor. Olmuyor zaten merak etme anne. Battikca batıyorum. Sanirim dibi de deneyimlemem lazim ama ben karanlıktan cok korkuyorum. Butun bunlara ragmen hala aciz gibi birileri beni sevsin istiyorum. Ben kendimi sevemiyorum ki kim beni sevsin. Acizin tekiyim. Allahim lütfen bana güç ver.