charmymist

Uwaga uwaga, zdecydowałam się na zmianę okładki. Uznałam, że poprzednia była zbyt banalna. Możecie dać znać, która podobała wam się bardziej. Co do rozdziału, w czwartek kończą się egzaminy także po nich dokończę następny rozdział. Trzymajcie się 

charmymist

Uwaga uwaga, zdecydowałam się na zmianę okładki. Uznałam, że poprzednia była zbyt banalna. Możecie dać znać, która podobała wam się bardziej. Co do rozdziału, w czwartek kończą się egzaminy także po nich dokończę następny rozdział. Trzymajcie się 

charmymist

Moi drodzy chciałbym bardzo podziękować za 10 tysięcy wyświetleń na wattpadzie i 300 obserwujących na TikToku. Zaczynając przygodę z pisaniem nie sądziłam, że tak wiele osób się tym zainteresuje. Jestem bardzo wdzięczna i dziękuję każdemu z osobna za motywację którą mi dajecie pisząc komentarze i czytając. Do następnego! 

charmymist

@ orzeszekxd123  Bardzo mi miło ❤️
Reply

orzeszekxd123

@ charmymist  twoja książka jest poprostu cudowna 
Reply

PeterParkerLovebird

Cześć! Bardzo przepraszam za reklamowanie się na twoim profilu, pragnę tylko przedstawić ci książkę, nad którą pracuję od dłuższego czasu. Opublikowałam prolog z nadzieją, że kogoś zainteresuję i zbiorę choć niewielkie grono czytelników. Z góry bardzo dziękuję za chociażby przeczytanie tej wiadomości :D
          
          „Nim skończyłam siedemnaście lat, moja wiedza o świecie i ludzkich uczuciach była zaburzona. Nie byłam w stanie wyobrazić sobie choćby tego, że po tej samej ziemi stąpa człowiek, który w przyszłości pozwoli mi doznać nigdy wcześniej niedoświadczonych emocji. 
          
          Odkąd pamiętam pojęcie miłości było wpajane mi jako coś prostego. Nie było niczym innym jak zwyczajnym szczęściem, poczuciem bezpieczeństwa i bycia potrzebnym. W jego skład nie wchodziły żadne skomplikowane czynniki prócz tych. Zostałam nauczona miłości, która była zbyt nierealna, aby była prawdziwą. Żyłam z tą wiedzą, myśląc, że kocham. 
          
          Z kolei nienawiść była zawsze czymś niepojętym. Byłam pewna, że sympatię i zawiść dzieli krok. Jeden krok do tego, bym przestała kochać, a zaczęła nienawidzieć. 
          
          Lecz byłam w błędzie.
          
          Nigdy nie myliłam się tak bardzo, jak wtedy.
          
          Właśnie kończę dwadzieścia jeden lat. Już wiem, że definicją miłości i nienawiści byliśmy my. 
          
          On, który nie był zdolnym do miłości.
          
          I ja, która nie potrafiła go za to nienawidzieć.”
          
          https://www.wattpad.com/1107381182?utm_source=ios&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading_part_end&wp_uname=HejterkaCraiga&wp_originator=R2TkN1B9EhrT6VQtrDfRzNjdYC%2F0q7O486l5cS1ohVexhI3R8vkg6LhuHYE4DfAkHLR1m%2BuF8TysmGeRBWa0GnbW4VgY%2FXJBuOAC35Y%2B5VkX0vpPcqax06UWs3x%2BCzw4 

PeterParkerLovebird

niezmiernie miło mi, że ci się podoba
Reply

charmymist

@HejterkaCraiga prolog zapowiada super książkę. Na pewno sięgnę po nią kiedy będzie gotowa
Reply