"(...) "bütün birbirini sevenler evlenecek olsalar," dedi don quijote, "anne babalar, evlatlarını uygun kişilerle, zamanında evlendirme haklarını kaybetmiş olurlardı. kocalarının seçimi kızlara bırakılsaydı, kimi babasının hizmetkarını, kimi sokaktan geçerken gördüğü, sefil kabadayının teki olsa da, cesur, matah sandığı adamı seçerdi. aşk ve tutku, bir eş seçmek için son derece gerekli olan sağduyuyu kolayca köreltir. eş seçiminde yanılmak büyük bir tehlikedir ve doğru seçimi yapabilmek için, büyük bir bilgeliğe ve tanrı'nın yardımına ihtiyaç vardır. insan uzun yolculuk yapmak istediğinde, eğer ihtiyatlıysa, yola çıkmadan önce, güvenilir, barışsever, bir yol arkadaşı arar kendisine. madem öyle, ömür boyunca, son durak olan ölüme kadar sürecek yolculukta, niye aynı şeyi yapmasın? hele yol arkadaşı, karı-kocaya yakışır şekilde, yatakta, sofrada ve diğer her yerde kendisine eşlik edecekken. (...)"