tanginang buhay oh bat ako pa kasi
di ko alam kung bakit ganito. deserve ko ba masaktan? deserve ba ako bugbogin kapag may mali akong kasalanan? tangina ang sakit eh. hindi na naman ako nakapasok dahil binugbog ako ng tatay ko. dahil sa pagpatong ng paa ko sa ice box. aksidente lang naman eh. tangina lang talaga.
wala ba talaga akong kwenta? ako ba talaga ang mali? bakit ganon? naiinggit na nga ako sa magulang na hindi nila sinaksaktan anak nila kahit nakagawa sila ng mali at pinagsasabihan lang. sana ganon rin si papa eh. kaso hindi eh. kailangan mo pang magmakaawa kapag sinasaktan na "di na po uulit" para di ka mamatay kapag binubugbog ka.
ganon ba ang pagmamahal? mahal ba ang tawag don? tangina, bakit ganon? kailangan saktan ng magulang ang anak para magtino? paanong titino kapag sinasaktan anak mo? lalo lang yan di titino eh. hindi naman pagmamahal ang tawag don, kundi hayop na. parang di na anak ang turing niya sa akin kapag sinasaktan ako, hayop na.
kaya papa, potangina mo, hayop ka, mapagpanggap, baboy at walang kwentang ama. masama na kung masama. masama rin naman turing niya sa akin eh, quits lang.
