ً

toplumun en küçük yapıtaşı diye en güvenli yapıtaşı olduğunu sandığınız taş vuruyor sizi dizlerinizin arkasından.

her şeyin düzeldiğinden emin olmanın 2. yılında bile yine kendimi evin bahçesindeki sokak lambasına uzunca bakarak bir şeyler beklerken buluyorum 

bir erkekle yan yana durup ne yapılacağını bilmiyordu tomris, bu ona öğretilmemişti. saat yedi olmuş, tomris merakına yenik düşüp tepelere gelmiş, hem de doğru tepeyi bulup durmuştu esmerin yanında. bu kadarını biliyordu.
          
          fakat, bir erkekle yan yana durup ne yapılırdı?
          

__________________________________
          
          sevecen bir bakışla gözlerimi kısıyorum, gülümsemem büyüyor ve bu kadarıyla seviyorum onu işte dosdoğru. kalbimin de beynimin de itiraf edemediği şeyler var intak. yüzümle yetin şimdilik, gerisiyle ilgilenmeyiver, zira beynimi açsan şu an NELER OLUYOR BÖYLE diye bağırır. hiç girmeyelim oraya.

Kadıköy'ü gercekten çok iyi özetlenmişsin, intak'ı ayrıca tanıtmadın ama bence dışa dönük bir karakter olacak jiunga kıyasla 

aşkım yeni görebildim beni etiketlemişsin shoho fici bir sen kaldın bir de ben, çok seviyorum seni ♡ 

televizyonu izlemeye devam ediyorum. oysa nefret ediyorum bu diziden. sıcaktan da nefret ediyorum. yazdan da nefret ediyorum, kalabalık olan şehir sokakları daha bir gürültülü oluyor çünkü. beynimi hatırlatıyor.
          
          kalabalıklardan da nefret ediyorum.

taeyang günışığı, jiung rüzgar, shota bulut,
          keeho ay ışığı, seob yağmur, intak da toprak gibi bir vibe 

ben bütün hikayelerimi bırak her bir satırımı intak’a adamaya hazırım da bu uygulama o çocuğun kıymetini bilene kadar başka ünlüleri grupları yazmakla idare ediyorum işte desem 

hiatus over arkadaşlar