⠀

Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
          Oysaki seninle güzel olmak var. Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi.
          Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda.
          Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor. Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte.
          Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel.
          O başkası yok mu bir yanındakine veriyor.
          Derken karanfil elden ele. Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle.
          Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil.
          Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
          Birleşiyoruz sessizce.

Vücudunu ikiye ayıran o ince çizgi, sağ tarafının karanlık bir gecede sokak lambasının aydınlattığı yerler kadar esmer, sol tarafının kaymak kadar beyaz oluşu ruhumun en naif noktasında sızılar bırakıyor, kunâla. Her münakaşada çekinerek dâhi olsa, feshet ettiğin iltifatlar kulağımda ufak melodilere yer açıyor. Uykulu gözlerin, nazar-ı istihsan'ın ve kahve tonlarına karışık ipek saçların benliğimi unutturur bana.