°blurb bab 46°
Athif yang baru sahaja muncul dari dapur, mengangkat wajah.
"Apa?"
"Boleh tak hantar Hayfa balik? Sekejap je. Aku risau dia drive sorang-sorang malam-malam macam ni."
Athif menelan nafas, nampak sedikit serba salah. Bukannya apa, dia rasa tak sedap hati hendak meninggalkan Izel di rumah. Arsyad juga tiada, sudah pulang kerana urusan kerja. Hanya bonda dan ayah saja ada.
"Tapi rumah dia bukannya dekat, Iz."
Hayfa cepat menyampuk, "Tak payahlah, Izel. Aku boleh balik sendiri."
Namun Izel masih memandang abangnya, wajahnya penuh risau. "Please, abang. Bahayalah perempuan drive sorang-sorang gelap macam ni..."
Athif mengusap tengkuk, mengeluh kecil. "Yalah, yalah. Aku hantar. Bak sini kunci kereta kau, Fa."
"Habis tu, nanti Abang Raz nak balik sini naik apa?"soal Hayfa.
"Nanti kau bagilah Abang Raz kunci motor aku. Dah lama sangat terkandas, nanti merajuk pula si Akash tu..." Izel memberikan cadangan.
"Tapi kau okey ke aku bawa balik motor kau ke rumah ayah?" Athif pula mengangkat kening. Sebelum ini Izel yang berkeras tidak mahu membawa motor kesayangannya ke sini.
Izel ukir senyum. Mungkin dia akan terima sedikit leteran tetapi itu tidak menjadi masalah lagi untuk dia. "Nanti aku cakaplah dekat ayah yang kau beli motor baru sebab kau ni tamak..."
Membesar mata Athif. "Kau nak kambing hitamkan aku, Iz? Sampainya hati kau."
Izel ketawa kecil melihat reaksi abangnya. "Alah, paling busuk pun kau cuma kena dengar ceramah percuma sejam dua aje."
"Ha, itu lagilah aku trauma," rungut Athif sambil mencapai kunci kereta di tangan Hayfa. Tapi terselit juga rasa senang hati melihatnya adiknya sudah boleh senyum dan ketawa
"Cepatlah, Fa. Sebelum aku tukar fikiran."
Hayfa sempat menoleh ke arah Izel. "Kau ni overprotective betul, Peah. Aku bukannya tak biasa balik sorang-sorang. Tapi terima kasihlah, sebab risaukan aku."
"Bukan risau sangat pun," balas Izel pura-pura, sengaja menjeling nakal. "Saja nak bagi kau chance dengan abang aku."