beyaz

ölüm çığlıkları , kimse duymayacak

yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın yalnızsın hayır o kadar yazmama rağmen kabullenemiyorum

kaçınılmaz olaylar.

alışılagelmiş kader.

Ve beyaz , siyaha karışır.

Her zaman aynı şeyleri yaşamak artık sarmıyor yeto artık . Şu yatağa bir gün de mutlu girelim

sonsuza kadar uyuma isteği.

Dışarıda yağmur yağar ve biz seninle, yanan bir odada, alevlerin içinde dans ederiz.

Uyumak ruhu temizler , uyuyup uyuyup uyanmamak istiyorum. Zira bu kadar kirlenmiş bir ruh ancak bu şekilde temizlenir.

Bu hüzünlü distopyanın bir sonu olmalı, gözlerimi umutlu sabahlara açmalıyım,  tebessümler oluşmalı dudaklarımda belki de gözlerimde , saklanmamalıyım , çekinmemeliyim , korkmamalıyım, tedirgin hissetmemeliyim , huzursuz olmamalıyım. Hayat güzel bir şarkının melodilerine benzemeli artık. Geç kalınmadan kışlar yaza dönüşmeli. Güzel dostluklar kurmalı , sevgilinin kollarında uyuyakalmalı. Oluşan yaralar sarılmalı , kendimi güvenli hissetmeliyim artık