ciceks3nfonisi

“Ne hoş bir güzelliği vardır; Hafif adımlarla, dünyadan gülümseyerek geçenlerin. Kimseye bir kötülüğü dokunmadan yaşayanların. Onurlu bir yaşamı seçenlerin.”
          	
          	Virginia Woolf-Kendine Ait Bir Oda’

ciceks3nfonisi

“Kadınları korumaktan vazgeçmeniz lazım, onları farklı işler ve farklı uğraşlarla baş başa bırakın; izin verin ki asker olsunlar, denizci olsunlar, otomobil sürsünler, liman işçisi olsunlar... "Kadınlık korunmaya muhtaç bir varoluş olmaktan çıkınca her şey olabilir.”
          
          Virginia Woolf-Kendine Ait Bir Oda’

ciceks3nfonisi

Bakışlarını karşısındaki çocuğa çevirdi. Minicik parmakları ceketinin yakalarını sıkıca tutmuş karşısında duran adama bakıyordu. Yavaş yavaş çocuğa yaklaşıp parmaklarını küçücük kızın saçlarında gezdirdi. O anki mutluluğu görülmeye değer her şeyi alıp yok etmişti sanki. 
          
          “Kimsiniz?” küçük kızın sorusuna karşılık genç adam gülümsemekle yetindi. 
          
          Gözleri ileride bankta oturan sevdiği kadına kaydı. Sahi bir gün o da sevdiği kadının saçlarına dokunabilecek, onları sevebilecek miydi? Onun için biriktirdiği çiçekleri,gözlerini göremediği  her gün için hediye edebilecek miydi?