gitmesine izin verdim. sevgi bittiği için değil gözlerinde daha fazla kalmak istemediğini görebildiğim için. sana karşı bu kadar bencil olamazdım. bu yüzden çok acı verse de, veda ettim. kırık bir kalple ama yapılacak en doğru şeyin bu olduğundan emin olarak veda ettim. ne de olsa, kalmanı istemem için yeterli değilsem, kalmanın bir anlamı yoktu. sana veda etmek, bir parçama veda etmek gibiydi. beni dünyanın en mutlu insanı gibi hissettiren, hissettirdikçe ruhumu parçalayan sendin. ve sevgi tükendi. benim seçimimle değil. talihsiz bir sonuçla. veda etmek bugün beni çok incitiyor ama aynı zamanda artık olduğum kişi olabileceğimi, başkasına bağlı olmadan mutlu olabileceğimi bilmek beni rahatlatıyor. bu yüzden gitmene izin verdim. beni yıktığı kadar iyileştirdi de, yeni duygular yaşamama izin verdi. ikimizin arasında ölmüş olan duyguların son toprağını attım. kalbimdeki aşınmış, karalanmış defterini sonsuza dek kapattım.*