Ruhum ölüyordu, Ben ölüyordum. Yüzleşmekten korkup sürekli ertelediğim gerçeklerin omuzlarıma çığ gibi binmesiyle dallarım daha çok kırılmıştı. Şimdi içimde yüreğimde onmaz, onarılmaz ve nasıl onarılacağını bilmediğim bir yarayla kalmıştım. İyi de benim onca yaram varken ve ben en çok ta bu yaraya alışmışken şimdi dermanını nasıl bulurda o yarayı iyileştiririm.
- JoinedJune 15, 2017
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by cieloinfelizz
- 1 Published Story
Gecenin Sessizliği
480
48
11
Hayat neydi ? ne kadardı ? inandığın, yanıldığın yoksa yandığın kadarmı ? inandım yanıldım yandım...
Bilemezd...
#817 in imkansız
See all rankings