ren

benligimi yitirmeme sebep olan herkesten nefret ediyorum

kronik depresyon olu donemler 

bir zamanlarin gozdesi

e se muoio da partigiano
          tu mi devi seppellir
          e seppellire lassù in montagna

kevgire donusmus ruhum gunahlarini bir bir not etmisken 

ben olum kokan cennetler tanıdım 
          bas ucuma konan kurumus guller kadar guzellerdi. mavi saclar girdi hayatıma, buz tutmus eller ve bombos bakan gozler

o’na asla ogretemedigim sarkım barıs sigaralarımın kutusunda, olu bir papatya ardında kaldı 

oluler yasayanlardan cok daha fazla cicek alir cunku pismanlik, minnetten daha guclu bir duygu

yanarken kimsenin cigliklarini duymadigi veya kulaklarini kapadigi kesintisiz yanginlari iyi bilirim

sıla