Biliyor musun? Haklıydın. Sadece bir şekilde alışmış olduğun senin bir yansımasını kovalıyordum, kafamdaki seni sende bulamadığımdan dolayı suçlu elbette sen olacaktın. Seni yetersiz hissettirecek, her zaman "Kadınıma iyi bakamadığım için ben suçluyum," özürlerini duyacaktım. Ve bunlar bile benim açlığımı bastırmama yetmeyecekti, kafamda idealize ettiğimiz biz ne kadar bizden uzaksa o kadar kusursuz olacaktı. Tıpkı kendimi nasıl pürüzsüz olmak için devamlı yontuyor isem buna sen de dahil olacaktın.