Ellerinin hep temiz, tırnaklarının hep bakımlı oluşunu sevdim mesela. Abdestsiz gezmeyişini sevdim. Bir gün görmesem yüreğimin üzerinde çırpınan kuşlara rağmen akşamı iple çektiğim anları sevdim. Ağlamak istediğinde Allah’a yönelişini sevdim. Bütün kederlerine amenna deyişini sevdim. Merhametini sevdim. Dertlere derman oluşunu sevdim. Derdimle dertlenmesini sevdim.
Ben O’nun derdini bile sevdim. Gülerken bütün dişlerini göstermesini sevdim. Yürürken yere bakışını sevdim. Uzaktan gördüğümde kederli olduğu halde, beni görünce mutlu olduğu o anı sevdim. Kalabalık ortamlarda ben heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatırken onun beni izleyişine şahit olduğum zamanı sevdim. Birilerini önemsemeyişini sevdim. Kimsenin ardından konuşmayışını sevdim. Beni merkeze yerleştirdiği o gün gözlerindeki parıltıyı sevdim. Bir anda sinirlenip sonra hiç bir şey yokmuş gibi sakinleşmesini sevdim...
