laran

“Müzeyyen, “ dedim. “Sen de hicran yarasından daha derin yara mı var? Gitmelere doyamıyorsun.” 

Ne zor, ne karmaşık. 

Kanatları kırık kelebek; eli uz, evi uzak kelebek, benim olman için çok mu beklemem gerek? 

İnziva. 

Ne yapacaktım ben? 

Kolay olmasına kolay, ama benim kafa el vermiyor Ecevit. 

Bir başıma yaşıyorum tüm hislerimi. 

Ayaz Meyhanesi. 

Şakağıma dayanmış namluya karşılık bir senin adını zikrettim ben. Seni arzuladım, seni düşledim. Şu evsiz ruhum bi' seni istedi, o da olmadı zaten. 

Haykırmak gerek bazen, acıyla, göz yaşıyla.
          
          ZYZ