??

Slm slm

Put your make up on
          Get your nails done
          Curl your hair
          Run the extra mile
          Keep it slim so they like you, do they like you?
          
          Get your sexy on
          Don't be shy girl
          Take it off
          This is what you want, to belong, so they like you?
          Do you like you?
          
          You don't have to try so hard
          You don't have to, give it all way
          You just have to get up, get up, get up, get up
          You don't have to change a single thing
          
          YOU DON'T HAVE TO TRY
            
                                                  `°•Colbie Caillat- Try

Bırak akarsa aksın tonlarca kan damarlarından. 
          Sen yeterki yüreğini kanatma.
          
          Isyan etsin vücudun üzerindeki yaralardan.
          Sen yeterki yüreğini karalama.
          
          Istediğin kadar aşık ol.
          Ama kendini kaptırma. 
          
          Çünkü yürek naiftir,
          Yürek sarhoştur, kırılgandır.
          Kaldıramaz...

Okuma listen ne güzelmiş öyle *-*

"Sen gel geceleri bi' de bana sor,
          Özlemek inan yaşamaktan daha zor..."

   Insanlar doğar, yaşar ve ölür. Arkalarında milyonlar kadar yada bir tane bile olsa sevdikleri insanları bırakırlar. 
          
             Önce sesini unutursunuz o kişinin, sonra yüzünü... Fotoğraflar bunun için var olsa da onun gerçek hayattaki hareketlerini kafanızda canlandiramazsınız. Kalbinizdeki acı ne kadar büyükse o kadar zor unutursunuz. 
          
             Artık onu unuttunuz. Hala anılarınızda varlığı yaşıyor ama beyniniz size çok acı çektiren anılarınızı siler çünkü kendini depresyondan korumak ister. Beyniniz onu çoktan sildi. Minik anılarla kalbiniz onu anmaya devam edecek...

Bir süredir buradaki mesaj panondayım bütün yazdıklarını okudum ve cümlelerinin güzelliği beni hayran bıraktı umarım mutlu olursun ♡

'Ben neden böyleyim?'diye oturup saatleridir perdeleri çekilmiş, kapısı kilitli odamda çok büyük bir cinayet işlemişim gibi kendimi sorguya çekiyorum. Arkadaşlarım mı?.. Evet onlar yanımdalar, belki de onlar sayesinde birkaç haftadır kendime zarar vermeyi düşünmüyorum. Ama hatırlatıyor bana... Yüzünü her Allah' ın günü görüyorum. Onunla aynı ortamdaki oksijeni soluyorum. Karşılaşmasak bile aynı çatı altında olduğumuzu anımsıyorum ve inanın bu kalbimi öyle bir sıkıştırıyor ki nefes alamıyorum. Beni boğuyor... Onu hissediyor olmam, onu görüyor olmam. Bazen diyorum ki git konuş, yanlış bildiği her şeyi düzelt. Ama olmuyor ki... Yüzüme bile bakmıyor –yüzüne bakmaması gereken kişi ben olmam gerekirken– ve beni duymuyor –iki dudağının arasından çıkan birkaç saçma, standart kelimeyi bile duymazlıktan gelmesi geren kişi ben olmalıyken– 
          
           Bazılarını çok iyi anlıyorum.
          
           Beni kullandı... Ben farkında değilken. 
          
          Çok eğlendi, çok rahat yaşadı... Ben her gece ağlarken, kendime zarar verirken ve kimse yokken yanımda...
          
           Sabahlara kadar oturup da nasıl yaşarım diye içimdeki beni darlarken...
          
           Farkına varamadım kendimi yavaş yavaş, biraz biraz kapatmışım zihnimin en karanlık odalarına.
          
          Evet seni sevdim, herkes gibi ben de küçük bir umut  ışığı doğurdum kendime.
          Özür dilerim... Niyetim seni bu kadar sinirlendirmek değildi. Yada bu kadar kin dolu ve  kötü birine dönüşmen değildi...
          Sana zamanında ne dediler nasıl anlattılar bilmiyorum ama eğer haberin olmasaydı ben seni çok güzel sevecektim. Seni öyle güzel sevecektim ki... 
          
          Ama yine de istiyorum. Aramızdakiler unutulsun yada sadece aramızın iyi olduğunu da değil, en azından kötü olmadığını bileyim. Ama olmuyor ki izin vermedin. Hala daha vermiyorsun...
          
          Ah... Özür dilerim... Seni sevmiştim... Bir zamanlar...

Ömrümde hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim ve hiç bu kadar birisiyle sohbet etmek istememiştim...

Her geçen gün... Daha da azalıyorum kendimden... Daha da kaybediyorum kendimi, kurtaramıyorum... Beynimin içindeki o karanlık odaya kendi ellerimle koyduğum güzel her şeyi-en çok da kendimi- kurtaramıyorum. Yok oluyorum, kayboluyorum, sesimi duyuramıyorum...