cobainorcocain

küçük yaşta annemin bana omuzlarıma bir yük misali bıraktığı sırla yaşadım, benimle birlikte mezara girecek olması mı yoksa yeryüzündeki bir canlının bile beni anlayamayacak olması mı beni bu vakitler öldürüyor bilmiyorum
          	içime atmanın sıkıntısını yaşıyorum
          	bunu benimle paylaşman için çok küçüktüm anne 
          	taşıyamayacak kadar küçüktüm, şimdiyse en ufak meltemde sarsılıyorum

cobainorcocain

küçük yaşta annemin bana omuzlarıma bir yük misali bıraktığı sırla yaşadım, benimle birlikte mezara girecek olması mı yoksa yeryüzündeki bir canlının bile beni anlayamayacak olması mı beni bu vakitler öldürüyor bilmiyorum
          içime atmanın sıkıntısını yaşıyorum
          bunu benimle paylaşman için çok küçüktüm anne 
          taşıyamayacak kadar küçüktüm, şimdiyse en ufak meltemde sarsılıyorum

cobainorcocain

dayanmak en zor eylem
          zor durumlar için ayırdı insan hep bilinmiş bir söylem kenara
          duymak fayda etmez sağıra zaten
          bir kör olsan, yirmi seneni böyle yaşasan
          yirmi birde tanrı gözünü açsa, ”-nerdeyim?” ve ”-kim bu şahsiyetler?” deyip bocalamaz mısın?
          ah bedava sirke sen mi baldan tatlısın?

cobainorcocain

sevaplarım günahlarımla sevişir halde
            mubah mülakatlarım, takıp içimi yer oldum
            çok takıntı şutladım, o tek somuttu ben soyutladım
            bir yanlışı iki kez afladım, üç etti elvedaladım
            her sabah güneşle uyanıp yağmur özledim
            çoğu zaman bir fırtınayla titredim
            ben bulutlarımda bir melekle karşılaştım, çok güzeldi aşık olamadım
Reply

cobainorcocain

bazen bazı şeylerin eskiye döndüğünü sandığınızda 
          trajikomik şekilde ansızın yenilgiye düştüğünüzü anlarsın
          komiktir çünkü bünyen bu tatlı yalana alışmıştır
          gerçeği görmektense sır perdesi arkasına çekilenlerdir
          görmezden gelmenin görülmek istemekle o ince çizgisi gibi
          tırnaklarınla çıktığın düz duvardan her seferinde aşağı çekilmendir
          yanılmak mıdır insanı düşündüren?
          fazla düşündüğünden mi aldanmak isteriz?
          bilinmemezlik kapılarımı ecel misali çalarken 
          saklandığım kuytu köşeye sindim iyice
          dönüp baktığımda geriye
          yaşadıklarımı bu denli unutup tekrar şans yaratmanın
          ne biçim zor olduğu görülmez mi?
          beklentileri karşılayamamak mıdır acım?
          
          her şeyi yutmanın mide bulantısı
          kafamdaki kusmanın tek yolunun ölüm düşüncesi
          kimsesizliği küçük yaşta yaşamanın azizliği 
          şimdi gelip bağırsan bile yalnızlığımı
          kendine yoramazsın
          benim kimsesizliğim kendimde
          kalabalık bir aile sofrası değil 
          o kalabalıkta kendinle baş başa kalmaktır

cobainorcocain

hangimiz bir parçasını bırakıp gidecek,
          diğeri uyurken?
          peki ya hangimizin son sözü olacak 
          diğerinin adı yapayalnız ölürken? 

cobainorcocain

sanırım önce ben gittim
            özür dilerim 
            seni her sarhoşluğumda aramamak için çok direndim 
            şimdiyse eskileri okuyorum
            en güzel pişmanlığım
            dünyam 
            dön
Reply