-in solis sis tibi turba locis-

Çok mu çok yazıyorum? Sevdiğimdendir. Konuşarak anlatamadıklarımı yazarak anlatmaya çalışıyorum.
Bir süre buralarda yazacağım. Sevgiler..


Birkaç kelam etmem gerek;

Dünya siz nasıl görmek isterseniz öyledir. Ve siz ne yaşamak isterseniz onu yaşarsınız. Gücünüzü kendi istediğiniz kadar kullanabilirsiniz ve kendinizi geliştirmenin yolu yine sizsiniz. Acılarınıza kendiniz yön verirsiniz ve mutluluklarınızı kendiniz yaratırsınız. Bu yüzden hayat bahane kabul etmez. Kim olduğunu yargılamayı bırak. Yaşadığın çevreyi, zamanı, aileni, arkadaşlarını, dış görünüşünü yargılama. Seni sen yapan fikirlerin, hayallerin ve yaptıkların. Kendi yolunu çiz. Seni o yoldan senden başkası döndüremez. Fikirlerine gölge düşüremeyecekleri gibi hayallerine de engel olamazlar. Seni yargılamalarına izin verme. Sana yön vermelerine müsaade etme. Sen kendin gibi olduğun için sensin. Seni farklı yapan şey yine sensin. Beynine hükmet. Yapamam deme. Yapabilirsin. Dünyanı değiştir. Değişime kendinle başla. Her şeyin yoluna gireceğini bil. Hep pozitif düşün. Ve son olarak kendini sev. Çünkü senden yalnız bir tane var. Ve sen değerlisin. -cokmucokyazar.

bana gitmeyeceğim dediğinde aslında çoktan gittiğini fark edememiştim. tıpkı sevdiğini söylediğinde aslında vazgeçtiğini söylemeye çalıştığını fark edememem gibi. hayatımdan çıktığın için mutluyum. gerçekten benim olanın beni bulmasına yardım ettiğin için mutluyum. keşke hiç tanışmasaydık demeyeceğim. sen anlayabilene ibretlik bir hikayeydin ve benim için bu dünyada alınabilecek en iyi derslerden biri. adını anımsamakta zorlanacağım günlere içelim, çünkü seni yavaş yavaş unutuyorum.

"biz durdurulamayız."


uzay boşluğunda mutlu olmak kolay.