Ben saf çöl bir ruh doğurdum kendi içime. Çölden peydahlanmış sanki embriyomu çifte süren bağ. Göbek bağımı yanlış kesmişler doğarken ben, bir parçası çölde kalmış o yüzden. Beslenmişim, beslemişim uçsuzluğu durmaksızın. Kendimde bir çöl yaratmışım rahmimin en doğurgan kısımlarından başlayarak ve çöle öykünmüşüm tüm doğurganlığımı belli periyotlarla israf ederken. Gezgin atlar koşturuyor içimde. Dilini bilmiyorum bu yabanıl öykünün. Dilini bilmediğimden neşeliyim. Dilimi bilmezsen neşelenir içindeki hayranlık.