Merhaba 12. Yaşım, nasılsın? Hala yaramiz kanıyor mu? Hala en degerlilerinin tanıştığın gerçek yüzüyle mi yüzleşiyorsun? Önce abin, baban, annen, arkadaşların,canından sevdiklerin... O gün kesinlikle benim dönüm noktam, hayatımın mahvoldugu o gün.. Merak etme devam ediyor hala kanıyor. Keşke kendimi yaramı sarabilsem çünkü biliyorum kendi yaralarima merhem olmadan içimdeki çocuğun yaralarına yani sana merhem olamam.. Herkesin içindeki çocuk 5 6 gibi küçük yaşlarken benim içimdeki çocuk daima 12 13 yaşlarında olacak.. Ben çünkü o gece büyüdüm,olgunlaştım, o gece öldürdüler o çocuğu ve ben o çocuğu içime gömüp her şeye ve herkese rağmen içimde yaşatmak için çabalamaya başladım. Acıyor mu hala canın kanıyor mu hala yaramız? Seni iyileştirmeyi inan çok istiyorum ama yapamıyorum çünkü ben daha kendi yaralarıma merhem olamıyorum ve yaralarıma her geçen gün yenisi ekleniyorken nasıl yapabilirim ki bunu? İyileşmeyi çok istiyorum, hemde çok. Keşke hep bir olsaydık, ayrılmasaydik, öldürmeselerdi seni gelmeseydi bunlar başımıza o kâbus gibi gün hiç yaşanmasaydı. Merak ettiysen söyleyeyim ben hala babamı ve abimi affedemedim, o korkunç gece aklımdan çıkmıyor! Peki yetmezmiş gibi yediğim bu dost kazığı? Hala bununla iç içe ve yüz yüzeyim hemde :) keşke yaşamasaydık bunları 13 yaşım, keşke o ihaneti tatmasaydık, keşke o kadar güvenmeseydik.. görüşmek üzere 12 yaşım, ben hep burda olacağım ve hala bizim için savaşacağım, çünkü bunu bize borçluyum ve ben hiçbir zaman pes etmeyeceğim. Seni çok seviyorum, kalbi kırık,herkese kırgın, dargın kız çocuğu
