crispieew

Antep’ten deprem nedeniyle yola çıkıp Ankara’ya ötele gelmiştik. 2 haftaya yakındırda 4 mükemmel kişiyle arkadaş olmuştum, iki kız iki erkek..beni çok mutlu ettiler, çok eğlendik fakat yarın Antep’e döneceğimizi öğrendim, yıkıldım. Onları bırakabileceğimi düşünmüyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum, çok özleyeceğim, özellikle onu çok özleyeceğim. 2 haftada onlara o kadar çok alışmıştım ki sanki onlar olmadan yapamayacak gibi olmamdı. En kötüsü ise onların Hatay’da yaşayacak olmasıydı. Yani o 4ü Hatay’da birbirlerini görebilecek ilken benim hiç biriyle bir bağım kalmayacağı gerçeğiydi.bu depremde bunu mu düşünüyorsun diyebilirsiniz, anlarım ama onlara gerçekten değer vermiştim. Yıllar sonra birileri bana ilk defa sevgi ve değer verdi sanmıştım, bunun bir gün bitebileceğim bilmiyordum. Yarın sabah kahvaltısından sonra hepsiyle tek tek vedalaşacağım, umarım yeni hayatlarında daha iyi olurlar

crispieew

bir gece ansızın deprem vurdu bizi, antepte yaşıyordum ve 04.17 saatinde sarsıldık. ondan sonrakiş günlerde adıyamana akrabalarımızın yanına gittik ve benim için çok değerli birini kaybettiğimizi öğrendik. ondan sonra ankaraya teyzemlerin yanına geldik ve şu an buradayız, az önce 3 kişiyi daha kaybettiğimizi öğrendik. Allah yardımcımız olsun, hepimizin...

crispieew

Teşekkür ederim
Reply

znepiste

@ deathofmylife  Allah yardımcınız olsun
Reply

crispieew

Çiçek kitabına acele final verdim, umarım olmuştur. Kitabı yazarken ki süreç 1 ay falandı, o 1 ay içinde çok güzel şeyler de yaşadım çok kötü şeylerde. Çok mutlu da oldum, çok ağladım da. Şuan mental olarak bir depresyon havasındayım neden anlayamıyorum. Kitabı daha devam ettiremezdim bu yüzden hemen final verdim, final 14. Bölümde olmasaydı 17-18 bölümde bitirmeyi düşünüyordum. Yinede umarım güzel bir kitap olmuştur

crispieew

tesekkür ederim
Reply

efstation

cok guzel bir is cikarttin melegim, gurur duyuyorum <3
Reply

crispieew

*13. Bölümde olmasaydı
Reply