Antep’ten deprem nedeniyle yola çıkıp Ankara’ya ötele gelmiştik. 2 haftaya yakındırda 4 mükemmel kişiyle arkadaş olmuştum, iki kız iki erkek..beni çok mutlu ettiler, çok eğlendik fakat yarın Antep’e döneceğimizi öğrendim, yıkıldım. Onları bırakabileceğimi düşünmüyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum, çok özleyeceğim, özellikle onu çok özleyeceğim. 2 haftada onlara o kadar çok alışmıştım ki sanki onlar olmadan yapamayacak gibi olmamdı. En kötüsü ise onların Hatay’da yaşayacak olmasıydı. Yani o 4ü Hatay’da birbirlerini görebilecek ilken benim hiç biriyle bir bağım kalmayacağı gerçeğiydi.bu depremde bunu mu düşünüyorsun diyebilirsiniz, anlarım ama onlara gerçekten değer vermiştim. Yıllar sonra birileri bana ilk defa sevgi ve değer verdi sanmıştım, bunun bir gün bitebileceğim bilmiyordum. Yarın sabah kahvaltısından sonra hepsiyle tek tek vedalaşacağım, umarım yeni hayatlarında daha iyi olurlar