mina

Denk geldi, yalan olmasın bazen özlüyorum. Bilmiyorum da nerdesin?

https://youtu.be/k4V3Mo61fJM

biliyorsun, bizim her türlü yalnızlığımız yeni bir dil olacak yarın

daha erken. fakat yoruldum albayım. artık hiçbir şey yapmak istemiyorum. gerçekten hiçbir şey yapmak istemiyorum. hiçbir şey yapmak istemiyorum. korkuyorum. hiçbir şey yapmak istemediğim için kötü bir şey yapmak istemiyorum. yavaşça yukarı çıkmalıyım. albaya belli etmemeliyim. korkuyorum albayım. beni tutacak mısınız acaba? hayır, albayıma belli etmemeliyim. acaba ağlar mı? yazık, ben göremeyeceğim. bu oyunu kendi başınıza oynayacaksınız albayım. İsterseniz ben daha önce yazarım size bütün aytıntılarıyla. hikmet'in yükselişi ve düşüşünün son kısmı olur bu. yorgun da olsam yazarım. bir dakika dursam. düşünsem. düşünemiyorum. düşünemediğimi belli etmemeliyim. sonra şüphelenirler. beni götürürler. nereye? biliyorsun. hayır. bilmiyorum işte. dinlemiyorsun. işte, oturmuş kitap okuyor albay. ne var ne yok albayım? Oyun sanmalı. Kimseye belli etme, olur mu? ben gidiyorum albayım. albayım işte geldim. sesini çıkarma. hayır, belli etmem. son bir hak tanıyamazlar mıydı bana? bırak şimdi bunları. albayım korkuyorum. aşağıda olanları duydu mu acaba? bilge boş bir eve dönmedi ki. ben döndüm. bilge, bilge, neden beni yalnız bıraktın? ağlarsan, her şey anlaşılır şimdi. albayım, kusura bakmayın, balkona kadar yürümek zorundayım. benim durumum bilge'ninkinden farklı. bu parmaklıklar da çok zayıf, albayım. neden sözlerime karşılık vermiyor? albayım beni tutmayacak mısınız? parmaklığa dayandım albayım. belki de bu parmaklıklar zayıftır, ne dersiniz? insanın ağırlığına dayanmaz sonra. bana bakmıyor. sesimi duymuyor. artık çok geç, geriye bakamam. bütün hazırlık bozulur. neden geriye dönemiyorum? aşağı da bakamıyorum. gözlerini kapa. buraya takıldım kaldım. beni duymuyor musunuz? bir şey yapamaz mısınız?

HİKMET I: yapamayacaksın, olmayacak. terleyeceksin, "teşekkür ederim" yerine "bir şey değil" diyeceksin. gel, kendini büsbütün rezil etme; insanlığın sana bağladığı ümitleri boşa çıkarma canım kardeşim. kısa sürecek tesellilere kapılma. hikmetleri, sonu belirsiz yollara sürükleme. HİKMET IV: bu yakarışları Hikmet II duymuyordu; bir kadının yumuşaklığına ve senkimsegibideğilsinciliğine ihtiyacı vardı. iyi romanların okuyucusu olmaktansa, kötü romanların kahramanı olmak istiyordu. bütün ümidini buna bağlamıştı.

https://open.spotify.com/track/4MjJlPgUYMQjvHOQq0uvOv?si=jwdHhM9fTROANnQPJE_pEA&utm_source=copy-link&dl_branch=1

gelmeyecekler işte. sevmeyecekler bir daha. kimse özlemez bizi ve bir daha sevilmeyiz öyle güzel.

bana çay pişir. bırakalım her şey kendi kendine düzene girsin. yavaş yavaş soyunalım. bir şey kaybetmek korkusuyla yaşamayalım. ne olacak endişesine kapılmayalım. bırakalım zaman her şeyi halletsin. bu söz bize korkunç gelmesin. aynı ırmağa bir kere daha girelim. acele etme, çay kendi kendine demlenir... günlük yaşantıların küçük koşuşmaları içinde bunalmayalım, nefes nefese kalmayalım. insan kendini kaybediyor sonra.

https://open.spotify.com/track/6lhuBaygBqxBjdcXrM685k?si=I6aJXPIhSHGmWhvCqg-Eeg&utm_source=copy-link&dl_branch=1

can we go where no one else goes?
          can i know what no one else knows?
          can we fall in love in the moonlight?