alyeska

Ölme Karabaş

Nerdesin aq sen

Ruhu çok ağrıyordu, her zaman gülüyor olmuş olsa bile.  

ben bugünü unutmam

Eğer gitmek istersen öperim gözlerinden, şayet kalırsan tutarım ellerinden.

Elimi göğsüme koysam parmaklarıma kan bulaşacaktı, öyle canım acıyordu.

sei dolorosamente bella

“Kalbe saklananlar ve saplananlar.”

Onun için heyecanlanıyor, kalbime söz geçiremiyor, bazen aptalca gülümserken buluyordum kendimi. Ve bunların hepsini, bir telefonun ucundan yapmıştı. Telefonum kırılsa, internetimi kapatsam, şarjım bitse hayatımda olmayacak o kız, beni kendisine öyle bağlamıştı ki aramızdaki bağ yüzyıllar geçse de yıpranmayacaktı. Hangi ordu üzerinden geçerse geçsin, hangi savaşa kurban olursak olalım, ölüm dahi tek çizik atamazdı o bağa.

Köprücük kemiklerinden dudaklarına kadar, şiir yazarım.