Insanlar niye böyle, görüyorlar dinliyorlar ama birşey yapmıyorlar. Sadece ; buradayım , sıkı çalıştın, seni seviyorum, sana sarılacağım deseniz olmaz mı? Gözünüzün önünde ölüyorum ama duymuyorsunuz , görmüyorsunuz
Az önce geçen sene yazdığım defteri buldum . Kendimle ilgili iyi hissetmediğimi uzunca yazmışım . Anlamadığım bir şekilde daha da kötüye gidiyorum . O yazdıklarımın on katı şeklinde hissediyorum. Neden böyle oldu gerçekten bilmiyorum , kimseye söylermiyorum. Daha fazla nereye kadar ya da ne kadar giderim hiçbir fikrim yok , korkuyorum gerçekten korkuyorum
Her depresif hissettiğimde telefonuma notlar alıyorum . Fark ettim ki nerdeyse hepsi 4 gün aralıklarla yazılmış . Neden bu kadar zamandır böyleyim bilmiyorum . Şuanda da öyleyim. Sadece içimi dökmek istiyorum ama kimseye anlatamıyorum. Çünkü cesaretim yok. Beni dinlediklerinde benim garip olduğumu düşüneceklerini biliyorum . Nereye kadar böyle gider hiçbir fikrim yok
22/01/20
3 sene geçti ve sen hala yoksun
Yüzün gittikçe hafızamdan siliniyor ve korkuyorum tamamen unuturum diye..
Tekrar ne zaman göreceğim seni ?
Seni seviyorum ve sen gelene kadar hala bıraktığın yerde bekliyor olacağım ♡
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.