dabielia

Aptal olmaktan nefret ediyorum ama Aptal yerine konulmaktan daha fazla nefret ediyorum 

dabielia

@ kookminary  bu arada sorduğun için teşekkür ederim 
Reply

dabielia

 Hasas olduğum konular üzerinden sürekli şaka yapıp üzüldüğüm zaman mizah anlayışım olmadığına dair sürekli kırıcı konuşmalar yapıyorlardı.  Yani kısacası onların yanındayken kendimi fazlalık gibi hissediyordum . Ve o kadar iyi yalan söyleyebiliyorlardı ki onlar yaptıkları hataları sanki ben yapmışım gibi herkese anlatıyorlardı bu da yıllarca korumaya çalıştığım aile bağlarına zarar vericek duruma geliyordu . En sonunda dayanamayıp yalnızlığı onlara tercih ettim ve bu kararım artık beni üzmüyor aksine mutlu ediyor 
Reply

dabielia

@ kookminary  uzun bir süre etkisinden çıkamadım kendimi çok yıprattım fakat onları en ufak kusurları için hayatımdan çıkaran da bendim. Beni sadece bir kere aptal yerine koymaya çalıştılar bende onları hayatımın dışına koymayı tercih ettim bu tercihim beni çok büyük bir yalnızlığa itti fakat şu an bütün tercihimin en iyi tercih olduğuna karar verdim . Onların hayatları ve benim hayatım çok farklıydı görüşlerimiz çok zıttı ben onları herkesçe yanlış olan doğrularından kurtarmak için çabalarken bir de farkettim ki kendi düşüncelerime,  benliğime ihanet ediyordum.  Yıllar boyunca dış görünüşüm ile barışık olmaya çabalayan biriydim , ne kadar başarılı olduğum tartışılır ama en azından bir çabam vardı fakat onlar beni sürekli alınma ama ile başlayan cümleler ile bu çabamı yıkmayı başarıyorlardı . Onları sanki sürekli mutlu etmek zorundaymışım gibi davranıyorlardı bir gün bile kendimi düşünmem onlara bencilce geliyordu,  mesela üzgün olduğum zaman sanki onlara tavır almışım gibi üstüme geliyorlardı,  mutlu olduğum günlerde mutlu olduğumu onlara anlatamıyordum çünkü ben mutlu olduğumu anlatmaya başladığım an birden anlattıklarımdan sıkılıyormuş gibi davranıyorlardı.  Kendimi bir süre sonra üç kişilik grup içerisinde tek başıma kalmış gibi hissediyordum. Benim hayalini kurduğum ve ayarlamaya çalıştığım buluşmalara gidip eğlendikleri video fotoğrafları bana atıp onlar adına mutlu olmamı bekliyorlardı .Ne zaman onlarla dışarı çıkmak istediğimde bana müsait olamadıklarını söyleyip ertesi günü birlikte geçirip bana gecesinde günlerinin ne kadar güzel geçtiğini anlatırlardı . 
Reply

dabielia

Aptal olmaktan nefret ediyorum ama Aptal yerine konulmaktan daha fazla nefret ediyorum 

dabielia

@ kookminary  bu arada sorduğun için teşekkür ederim 
Reply

dabielia

 Hasas olduğum konular üzerinden sürekli şaka yapıp üzüldüğüm zaman mizah anlayışım olmadığına dair sürekli kırıcı konuşmalar yapıyorlardı.  Yani kısacası onların yanındayken kendimi fazlalık gibi hissediyordum . Ve o kadar iyi yalan söyleyebiliyorlardı ki onlar yaptıkları hataları sanki ben yapmışım gibi herkese anlatıyorlardı bu da yıllarca korumaya çalıştığım aile bağlarına zarar vericek duruma geliyordu . En sonunda dayanamayıp yalnızlığı onlara tercih ettim ve bu kararım artık beni üzmüyor aksine mutlu ediyor 
Reply

dabielia

@ kookminary  uzun bir süre etkisinden çıkamadım kendimi çok yıprattım fakat onları en ufak kusurları için hayatımdan çıkaran da bendim. Beni sadece bir kere aptal yerine koymaya çalıştılar bende onları hayatımın dışına koymayı tercih ettim bu tercihim beni çok büyük bir yalnızlığa itti fakat şu an bütün tercihimin en iyi tercih olduğuna karar verdim . Onların hayatları ve benim hayatım çok farklıydı görüşlerimiz çok zıttı ben onları herkesçe yanlış olan doğrularından kurtarmak için çabalarken bir de farkettim ki kendi düşüncelerime,  benliğime ihanet ediyordum.  Yıllar boyunca dış görünüşüm ile barışık olmaya çabalayan biriydim , ne kadar başarılı olduğum tartışılır ama en azından bir çabam vardı fakat onlar beni sürekli alınma ama ile başlayan cümleler ile bu çabamı yıkmayı başarıyorlardı . Onları sanki sürekli mutlu etmek zorundaymışım gibi davranıyorlardı bir gün bile kendimi düşünmem onlara bencilce geliyordu,  mesela üzgün olduğum zaman sanki onlara tavır almışım gibi üstüme geliyorlardı,  mutlu olduğum günlerde mutlu olduğumu onlara anlatamıyordum çünkü ben mutlu olduğumu anlatmaya başladığım an birden anlattıklarımdan sıkılıyormuş gibi davranıyorlardı.  Kendimi bir süre sonra üç kişilik grup içerisinde tek başıma kalmış gibi hissediyordum. Benim hayalini kurduğum ve ayarlamaya çalıştığım buluşmalara gidip eğlendikleri video fotoğrafları bana atıp onlar adına mutlu olmamı bekliyorlardı .Ne zaman onlarla dışarı çıkmak istediğimde bana müsait olamadıklarını söyleyip ertesi günü birlikte geçirip bana gecesinde günlerinin ne kadar güzel geçtiğini anlatırlardı . 
Reply