Yolcu

Siktiğimin dünyasında milyonlarca zaman içinden 2000lerin Türkiye'sine düşmeyi nasıl başardım ya bu nasıl bir kadersizlik bahtsızlık anasını satayım. Gençliğimin yarısı gitti, kalan yarısını da "daha kötü ne olabilir" avuntusuyla geçiriyorum. Ve her seferinde daha kötüsü oluyor. Bir şekilde daha kötüsünü görüyor, daha kötüsünü duyuyorum. Sindiremiyorum. Hazmediyorum. Artık dizilerle kitaplarla bile kendimi uyuşturamıyorum. Bir tarafta insanlar hâlâ gülüyor. Gerçekten. Gülebiliyorlar. Dalga geçiyorlar. 
          "Devlete mi karşı geleceksin" diyorlar. 
          "Senin de diploman iptal olur ona göre" diyorlar. 
          "Selahattin'e selam verdi bak o terörist ama Öcalan artık değil" diyorlar. 
          "Bizim küçük akıllarımız anlamaz, böyle yapılmışsa böyle gerekiyordur bir akıllı sen misin" diyorlar. Yaşanılanlar basitmiş gibi davranıyorlar. Ne yapılsa savunabiliyorlar çünkü tek bir adama puta tapar gibi tapıyorlar. Onca şeye rağmen alışverişe gidiyor, markete gidiyor okula gidiyorlar hiç üzülmeden olanlara. Diktatörü seven diktatörden daha tehlikelidir, diye bir laf var. Bu insanlar bana sadece bu sözü hatırlatıyorlar. Bir tarafta ise insanlar gece boyu sokakta direniyor "Hak-Hukuk-Adalet" diye. Su yiyorlar üstlerine. Bitmeyen hakaretler, joblar yetmiyor arada şiddete maruz kalıyorlar. Bu da kesmiyor birilerini. Tek tek tespit edilip şafak operasyonuyla teröristmiş gibi evlerinden alınıyorlar. Bunların çoğu 18-23 yaşında öğrenci halbuki. İçim almıyor. Kanım almıyor. Ve umutsuzum. Bir hafta içinde insanların bunu da sindirip dağılmasından umutsuzum. Yargı ellerinde, ordu ellerinde. Bir Allah'ın kulu dur diyemiyor bu pis düzene. 

17 eylül, yan karakter ( yazarı sareinn tüm kitaplarını öneririm), gkhd, Ateşten gömlek kurgularını gönül rahatlığıyla önerebilirim 

Bir tane yazar var kitabını birkaç senedir takip ediyordum çok severek okuduğum güzel bir kurguydu. Tek sorun yazarın neredeyse 6 ayda bir bölüm atmasıydı. Ara sıra düzenli bölüm atardı sonra bi giderdi en az 3 ay 6 ay yok. Okurlar buna çok kızsa da ben en azından geri döndüğünde tatmin edici bir bölüm yazmışsa araya giren zamanı önemsemezdim.  Okuduğum bir şeyi tekrar okumayı sevmem ama o kitaba bölüm beklerken en az birkaç kere kitabı yeniden bitirmişliğim var. Karakterler kalbimde taht kurmuştu sanki. İlk 30-40 bölüm çok detaylı güzel yazılıyordu. Kitaba verilen özeni kurguda ki olaylarda, karakterlerin konuşmalarında görüyordunuz ama sonra yazar birden bütün kitabı mahvetti. Bölüm aralıkları uzun olduğu gibi bir de bölümler aşırı kısa olmaya başladı. Bölümler tatmin etmez oldu. Olaylar gelişi güzel, detaya inmeden yazılır oldu. Sadece başrol karakterlerin birbiriyle olan ilişkisini kısaca anlatıp diğer karakterlerle arasında ki olayları, diyalogları hiç yazmaz oldu. Kitabın kötü karakteri bir anda öldü. Başrol kızın en başından beri emek verdiği bir davası vardı. Birden dava falan unutuldu hamile kaldı. 40 bölüme kadar emek emek işlenen kitap 50'li bölümlerde final yaptı (ki bu arada ki 10 bölümde aşırı kısa bölümler) Bir yıldan fazladır takip ettiğim sevdiğim kitap bir anda nasıl mahvedilir onu izledim.. Resmen hayal kırıklığı.