🦋

Hey, en sevdiğimiz ficler ortak sanırım >~<

aşığım 

sen benim kaybettiğim yıldızımsın. sen benim, yolumu aydınlatan tek ışığımsın.

güneş aya, ay güneşe tutuldu.

"Sana yetmiyorum, ben seni iyileştiremiyorum."
          
          "Çünkü beni baştan yaratıyorsun, çünkü beni en baştan var ediyorsun. Ve yemin ederim ki, yeni doğan bir çocuğun annesine olan muhtaçlığından daha fazla benim sana olan muhtaçlığım."

"neden güneş diyorsun ki bana?"
          
          "kendi karanlığına doğmuşsun çünkü, yetmemiş benim depremimde, benim için doğmuşsun. Şimdi de gecemdesin, ben ay'sam, güneşim sen oluyorsun."

bu gece, dedi kendi kendine ay yerine güneş mi var gökyüzünde?

masallar mı fısıldamıştı biri dudaklarına. Neydi bu çiçek kokusu?

sanki bu evrende..güneş ayı gördükçe parlıyor, o parladıkça ay, onun ışığıyla yanıveriyordu.

onun güzel gülüşünün kalıntıları yıldızlara serpiştirilmişti.