Babama gökkuşağının sonunda bir küp altın olup olmadığını sormuştum çocukken. Güldüğünü hatırlarım. "Nereden duydun bunu?" diye sormuştu. Ben de "masallardan" dedim. "Adı üstünde, 'masal', ama sonuna ne koyarsan orada kalabilir sanırım." demişti. "Hayallerimi koysam?" dedim. "Koy" dedi. Bende uçurdum hayallerimi kağıttan bir uçak ile oraya. Uçtu gitti.
Bir ucuna hayallerimi, diğer ucuna acılarımı uçurdum. Birinin geri gelmesi, diğerinin dönmemesi dileğiyle.