içimde deli gibi bir korku var sanki hiç bir şeye yetişemeyecek gibiyim bir şeylere koşmam gerek gibi ama neye koşacağım hangisine yetişeceğim hiç birini bilmiyorum deli gibi korkuyorum yaşamaktan ama öyle istiyorum ki bazı şeyleri biliyorum bu korkuyla mümkün değil sonumu öyle merak ediyorum ki ve bunun en korkunç olanı sonumu benim dışımda herkes bilecek
geri dönünce bunları okumayı aynı şeyleri yeniden hissetmeyi kötü olsa bile seviyorum hayat öyle şeyler getiriyor ki hayat saniyesinde bambaşka bir hale gelebiliyor
ölene kadar cevabını veremeyeceğim bir soru var içimde. her şeyi tek başıma yapmak zorunda kalmak beni büyüttü mü? yoksa içimde büyümeyen yaralı bir çocuk mu bıraktı.