Aklımda yine aynı şarkı dönüyor hiç susmayacak gibi. Yine aynı anı, o mesajlar, fotoğraflar, yalanlar ve yasaklar. Gözümün önünde başka bir heriflere olan aşkını izledim ben yıllarca. İlk anlamadım tabi çocuğum ya :)
Her gün bir yalana şahit oldum, her gün başka bir hayat belki başka bir anı. Sevmeye korkar oldum, her galeriyi açanda ağlar oldum. Lütfen olmasın diye. Gelen her bildirime lanet okudum yazdığı her mesaja ölüm okudum kendime. Neden dedim. Sonra dedim ki hayatın kanunu bu yanlışlız kul olmaz. Yalanlara alışır oldum, günlerce sustum izledim. Ona bir şey olucak diye ağlar oldum durduk yere, aynada kendi mahvoluşumu izledim. Kitaplarıma konu oldu, konuyu yazamadım. Şiirlerime konu oldu, bitiremedim. Anne çok teşekkür ederim sayende dünyayı sevemedim.