Son 1 aydır sadece şarkılar dinleyip ağlamak geliyor içimden, hani böyle berbat bir psikoloji olamaz. Eskiden oynadığım rc’yi iki haftadır oynuyorum ama dün itibariyle ondanda soğudum.
Eskiden çok güzel editler yapar, kitaplara güncel bölümler yazar, başka kitapları okurdum ama onları da yaparken boğuluyormuşum gibi geliyor.
Help me
Okul başlamasıyla resmen berbat bir sınıf düzeniyle karşılacağım için ayrı ağlamak istiyorum.
Eskiden derste canım sıkıldığımda bölüme sahneler yazardım, Emirhan’la Serkan yanımda oturup yadırgamazdı ama onlar dışında kimin yanında yazsam sanki büyü(sadece sınıfımdakiler anlardı;) yapıyormuşum gibi davranıyor.
Serkan sınıfta kaldı, Emirhan yan sınıfıma düştü. Bi tane bile adam akıllı insan yok sınıfımdaki safe placem haline getireyim.
BEN GALİBA İLK GÜN GİDİP CAM KENARI ARKADAN İKİNCİ SIRAYA KURULUP BİR DAHA SODYALLEŞMEK İSTEMİYORUM.
Buraya kadar okuduysan ödül olarak haftaya haftasonu gvı ya bölüm olduğu haberini veriyorum