faustusjjh

"Kaçıyorum ayrılık kovalıyor beni 
          Yolu yok elinden kurtulmanın 
          Dizlerim kesildi, yıkılacağım... 
          
          Ayrılık, zaman değil, yol değil; 
          Ayrılık, aramızda köprü... 
          Kıldan ince, kılıçtan keskin.
          
          Kıldan ince, kılıçtan keskin; 
          Ayrılık, aramızda bir köprü. 
          Seninle diz dize otururken de..."

faustusjjh

"Etrafımda birileri varken seni unutuyorum." diyor usulca. Sesi sakin, benim göğsümdeki kafesi kırarcasına atan kalbime zıt olarak. Cümlesinin gözlerime bindirdiği ağırlığı atlatabileceğimi sanmıyorum. Öyle ki bu ağırlık kirpiklerimi, göz bebeklerimi titretiyor. "Lakin yalnız kaldığımda, etrafımda kimse yokken saniyesinde düşüveriyorsun aklıma."
          
          Gülüyor. Güz hüznü sarıyor etrafımı, yapraklarım dökülüyor güzelliğinden.
          
          "Bu yüzden anlıyorum ki, gün içinde gerçekten yalnız olmadığım yegâne anlar, yalnız olduklarımdan oluşuyor aslında."