-

Sigarayla geçmez yokluğun`

“Bir eylül akşamı sev beni. Yıldızlar gökyüzüne yakışsın, sen yanıma."

Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun, izlerime rastlıyorsun, bıraktıklarıma, orada o yoldan çekmiştim ruhumu patlatan fitili. Benden savrulan parçalar kurusa da, izleri var hala yolun kenarında. İzini sür yolun, acısının ormanı büyütür insanı, vakit genişletir, ufuk sandığından daha yakın.
          
          Acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun, ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin. Hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin.
          
          Ne zamandı bilmiyorum yaşadıklarından sana kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun yerde fırtına koparan korku. Kendi sarmalında döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin. Kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun.
          
          Şimdi, acının ormanından geçiyorsun, Her şey bir daha kanasa da, ne geçtiğin yola, ne sana dokunabilirim. Geç meleğim, senin de şarkıların olsun. Içinde ki telleri titreten.

Öyleyse dudaklarından öperim, orada bir parça zehir kalmıştır belki; Bir zamanlar hayat veren dudakların,bu kez son versin hayatıma.

Ben bir kadın sevdim.Sesinde taşıyordu yorgunluğunu. Kimseler görmemişti, kimseler sorgulamamış, göz ucuyla dahi bakmamıştı çökmüş omuzlarına. İnsanların mühim işleri vardı, insanlar anlık mutluluklar uğruna harcıyorlardı tüm zamanlarını. Kimsenin kimseye ayıracak bir bağı yoktu. Herkes gizli bir sır gibi kendilerine saklıyordu gönül bağlarını. İnanmaktan noksanlardı.
          
          Bir kadın sevdim ben, telefonun bir ucundan nefes alışıyla tanıdığım. Kalbinin yorgunluğunu avuçlarımın içinde hissettiğim, öyle şefkatli, öyle sabırlı ve öyle hisli yaklaştığım güzel bakışlarına. Attığı adımların derinliğini, İçi yanarken yüzüne vuran o kış serinliğini, uykulu gözlerindeki mağrurluğunu... Kalabalıklar ortasındaki yalnızlığını, bir Sezen Aksu şarkısına saklamasını duygularını, bağlandığını gördükçe kaçtığı, kimselerin görmediği, belki kendinin dahi bilmediği o küçük mütevazi kabuğunu.. Her şeyini hissettiğim bir kadın sevdim.O kadın ki pırıl pırıl göz bebekleri. Herkesten gizlediği göz bebeklerinde saklardı beni. O kadın ki, gezegeni taşırdı gözlerinde, bilmezdi. Bir ağlasa iç yangını alır başını giderdi günler geceler boyu. Bir anlık tebessüm etse, kaçardı tüm kara bulutlar içimden. Sesiyle gülerdi dünyanın tüm acı yanlarına...

Senden başkasını görmeyen gözlerime karşılık, benden başka herkesi gören gözlerin.

Ağzımdaki yaralardan ziyade
          Gülümsemeyi seçmemiştim yine
          Zaten ne kaygı ne kasebet
          Yine bilinmezlik köşküne davetiye

Ne garip bir şey tutku,insanı çehresinden yakalayıp zihninin derinliğini zehir misali işgal eder,kimseler de buna karşı çıkma cesareti gösteremez.

When you're all alone,i will reach for you.

"Kusurların bile güzel Leonare.Tanrım,seni ben gibi seven birisinin olacağı düşüncesi bile sinirden delirmeme neden oluyor.Benden gittin,ama hâlâ seni kıskanmadan edemiyorum."