Kağıda yazdığım kelimeleri sadece görmekle yetinmem ben, seslerini duyarım. Acı dolu çığlıkları ve şen kahkahaları yankılanır. Bazen tenimde hissederim onları, bir bıçak gibi deşip geçer ruhumu. Mesela kokuları siner üzerime cümlelerimin. Dilimde acı bir tat bırakır kimisi. Veya kulağımda bir fısıltı, gözlerimde bir duman. Peki ya sen kim misin? Zihnimin sisli sokaklarında gezinen okuyucu.  Peki ya ben kim miyim? Boş ver sen. Çay koy, içelim!